Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Eλληνικές μεταφράσεις για chat

*Slow the eggs! (Σιγά τα αβγά!)
*Αre you working me; (Με δουλεύεις;)
*You changed my lights (Mου άλλαξες τα φώτα)
* Βetter donkey-bonding than donkey searching (Κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε)
*Welcome my eyes the two (Καλώς τα μάτια μου τα δυο)
* Ι have played them(Τα΄χω παίξει)
*Τhree blanket party (Τρικούβερτο γλέντι)
* I took them to the skull (Τα πήρα στο κρανίο)
*Something is running down to the gypsies (Κάτι τρέχει στα γύφτικα)
*Ηe does the dead bug (Κάνει τον ψόφιο κοριό)
*Ηe does the duck (Κάνει την πάπια)
*Ι don't Know my blindness (Δεν ξέρω την τύφλα μου)
*We did black eyes to see you (Κάναμε μαύρα μάτια να σε δούμε)
*The bad your weather! (Τον κακό σου τον καιρό)

Oι μαθητές σχεδιάζουν μια αφίσα με θέμα τον πόλεμο και την ειρήνη
                                    
AIMIΛΙΑ Α. ΒΑΣΩ Β. ΤΜΗΜΑ Β1

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Τραγούδι για την ειρήνη

Ο αρχηγός

Μουσική/Στίχοι: Λοΐζος Μάνος/Παπαδόπουλος Λευτέρης
εκτελέσεις: Αλεξίου Χάρις, Μποφίλιου Νατάσα

Φτιάχναμε καπέλα από χαρτί
κι είχαμε και ξύλινα τουφέκια
κι ήτανε ο πόλεμος γιορτή
στα παλιά μας στέκια
κι ήτανε ο πόλεμος γιορτή
στα παλιά μας στέκια

Όλοι σε φωνάζαν αρχηγό
κι ήξερες μονάχα να διατάζεις
κι έτρεχα ξωπίσω σου κι εγώ  
για να με κοιτάζεις         

Έγειρες στη γη να κοιμηθείς
κι έγιν’ η καρδιά σου κυπαρίσσι
Σου ’πα θα πεθάνω αν σκοτωθείς 
κι όμως έχω ζήσει

http://www.youtube.com/watch?v=AERehHc15vc

http://www.youtube.com/watch?v=GRP_XHnFbeI     

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011


Η Σοφία της Ζεστής Σοκολάτας

Μερικοί απόφοιτοι, με καλές δουλειές πλέον, συζητούσαν για τις ζωές τους σε μία «γιορτή σχολικής επανένωσης». Αποφάσισαν να επισκεφτούν τον παλαιό καθηγητή τους, συνταξιούχο πλέον, που πάντοτε ήταν πηγή έμπνευσης γι΄αυτούς.
Κατά την επίσκεψη, η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τα παράπονα τους για την δουλειά, την ζωή τους και τις σχέσεις τους με τους άλλους.
Ο καθηγητής τους έφτιαξε ζεστή σοκολάτα σε μια μεγάλη καράφα, φέρνοντας ταυτόχρονα και πολλές κούπες διαφόρων ειδών και υλικών, ακριβές και φτηνές, όμορφες και άσχημες. Έπειτα τους κάλεσε να σερβιριστούν μόνοι τους.
Όταν όλοι πήραν από μία κούπα ο καθηγητής είπε:
Προσέξτε ότι προτιμήσατε όλοι τις όμορφες και ακριβές κούπες, αφήνοντας πίσω τις φτηνές και άσχημες.
Ενώ είναι φυσικό για εσάς να θέλετε το καλύτερο για τον εαυτό σας, αυτό ακριβώς είναι η αιτία των προβλημάτων σας.
Η κούπα δεν προσθέτει τίποτε στην ποιότητα της σοκολάτας. Συνήθως είναι απλά πιο ακριβή και σε κάποιες περιπτώσεις κρύβει αυτό που πίνετε.
Αυτό που πραγματικά θέλατε ήταν ζεστή σοκολάτα. Δεν θέλατε την κούπα.
Αλλά συνειδητά διαλέξατε την πιο καλή κούπα.
Και πολύ σύντομα αρχίσατε να κοιτάτε τις κούπες των άλλων
Τώρα σκεφτείτε αυτό…
Η ζωή είναι η ζεστή σοκολάτα.
Η δουλειά, το χρήμα και οι θέσεις εργασίας σας είναι η κούπα.
Είναι απλώς τα εργαλεία για να κρατήσετε την ζωή.
Η κούπα που έχετε δεν χαρακτηρίζει, ούτε αλλάζει την ποιότητα της ζωής σας.
Μερικές φορές με το να επικεντρώνεστε στην κούπα, δεν απολαμβάνετε την ζεστή σοκολάτα που σας έχει δώσει ο Θεός
Πάντοτε να θυμόσαστε αυτό:
Ο Θεός φτιάχνει την ζεστή σοκολάτα. Δεν διαλέγει την κούπα.
Οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν είναι αυτοί που έχουν τα καλύτερα πράγματα.
Είναι εκείνοι που φτιάχνουν το καλύτερο με αυτά που έχουν!
Ζήστε απλά . . .
Αγαπάτε γενναιόδωρα . . .
Ενδιαφερθείτε βαθιά . . .
Μιλάτε ευγενικά . . .
Αφήστε τα υπόλοιπα στον Θεό
~ και θυμηθείτε ~
Οι πλουσιότεροι άνθρωποι δεν είναι εκείνοι που έχουν τα περισσότερα αλλά εκείνοι που χρειάζονται τα λιγότερα.
Απολαύστε την ζεστή σοκολάτα σας!!

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011



Kείμενο με αντιπολεμικό περιεχόμενο αποτελεί ο Καυκασιανός Κύκλος με την Κιμωλία του Μπρεχτ. Εδώ μπορείς να βρεις μια σύντομη εκδοχή της ιστορίας...

[Το καυκασιαvό παραμύθι]
Στη διάρκεια του πολέμου ένα μικρό κορίτσι χάνει τη μητέρα του. Το σώ-ζει μια γυναίκα, που το υιοθετεί και το ανατρέφει με τρυφερότητα και αγάπη. Μετά από χρόνια, η φυσική του μητέρα, που ποτέ δε σταμάτησε να το αναζητά, το ξαναβρίσκει και θέλει να το πάρει κοντά της. Στο κεί-μενο που ακολουθεί η Μόνα, η θετή μητέρα της ιστορίας μας, διηγείται στο παιδί ένα παραμύθι, με σκοπό να το προετοιμάσει για την αλήθεια, αλλά και για τις αλλαγές που πρόκειται να συμβούν στη ζωή του.
Από κείνο, το ίδιο κιόλας βράδυ, άρχισε να του λέει με δικά της λόγια απλά το καυκασιανό παρα-μύθι του «Κύκλου με την κιμωλία».
«Ήταν, που λες, Λουλούδι μου, στα πολύ παλιά χρόνια, ένας βασι-λιάς και μια βασίλισσα, που είχαν ένα μεγάλο παλάτι, που έμπαινες και δεν ήξερες τι να πρωτοθαυμά-σεις. Τις ζωγραφιές, τους καθρέφτες, τα χρυσαφικά, τα χαλιά, τους κή-πους, τα πατώματα κι ό,τι άλλο θες. Ο βασιλιάς κι η βασίλισσα δεν είχαν παιδιά. Όλα τα καλά τα είχαν. Μόνο ένα παιδί τούς έλειπε. Ώσπου μια μέρα ήρθε κι αυτό το καλό. Χαρές, γιορτές, γλέντια, που κράτησαν μέρες. Και τότε, πάνω στο μεθύσι της χαράς του, ο βασιλιάς είπε ότι δε φοβόταν πια κανένα. Κανένα.
»Το άκουσε ο δράκος πόλεμος και λέει: “Να δεις, θα τους δείξω εγώ!”. Παίρνει τα τσιράκια* του και πάνε και βάζουν φωτιά στο παλάτι. Και τρέχει ο βασιλιάς να σωθεί και τρέχει η βασίλισσα να φύγει. Αλλά, προτού να βγει από το παλάτι, η βασίλισσα θυμήθηκε ότι ξέχασε να πάρει το πιο ακριβό πράγμα που είχε στον κόσμο: ένα μεγάλο ρουμπίνι που άστραφτε σαν μικρός ήλιος. Τρέχει, που λες, το παίρνει και φεύγει από την πίσω πόρτα. Μό-λις βγήκε από το παλάτι, θυμήθηκε ότι είχε κι ένα άλλο πολύτιμο πράγ-μα: το μονάκριβο παιδί της που κοιμόταν στην κούνια του. Αχ, πώς το ξέχασε! Κάνει να γυρίσει να το πάρει, μα βλέπει ότι τα τσιράκια του δράκου Πόλεμου είχαν μπει στο πα-λάτι. “Αχ, βαχ”, τι να κάνει η βασί-λισσα, φεύγει με την άμαξα και γλι-τώνει τη ζωή και το ρουμπίνι της».
τα τσιράκια (το τσιράκι): οι πιστοί ακόλουθοι
 - Και το παιδί, τι έγινε το παιδί;
- Ναι, το παιδί. Θα δεις τι έγινε.
«Πέρασαν χρόνια κι η βασίλισσα, που δεν ήταν πια βασίλισσα κι ο άντρας της είχε  σκοτωθεί, μαθαίνει ότι το παιδί της ζούσε. Το είχε σώσει μια από τις υπηρέτριές της, η πιο μικρή. Όταν είδε ότι το ξέχασαν, το πήρε και με κίνδυνο της ζωής της το έσωσε. Δεν είχε άμαξα να φύγει αυτή, δεν είχε άλογα, δεν είχε λεφτά. Το πήρε και, περπατώντας, τράβηξε προς το βουνό. Κι εκεί κρύφτηκε. Ύστερα, βρήκε κάτι καλούς ανθρώπους που της δώσανε δουλειά, και το μεγάλωσε το παιδί.
»Λοιπόν, ήρθε ύστερα από χρόνια η μητέρα του, που το ξέχασε στην κούνια και λέει: “Το παιδί είναι δικό μου”. “ Όχι”, λέει η γυναίκα που το έσωσε. “Εγώ το γλίτωσα, το μεγάλωσα, το αγάπησα· είναι δικό μου το παιδί”. “ Όχι, δικό μου” η μια, “δικό μου” η άλλη και, για να βρουν το δίκιο τους, πήγαν σε ένα μεγάλο και σοφό δικαστή.
»Κι αυτός λέει σε κάποιον από τους ανθρώπους του να πάρει μια κιμωλία και να φτιάξει στο πάτωμα έναν κύκλο κι εκεί μέσα να βάλουν το μικρό παιδί.
»Έτσι και κάνουν. Κι όλοι κοιτούν με απορία. Τότε, λέει ο δικαστής στις δυο γυναίκες να πιάσουν το παιδί. Από το ένα χέρι η μια, από το άλλο χέρι η άλλη. Και μόλις θα ’δινε εκεί-νος το σύνθημα, να το τραβούσε η καθεμιά προς το μέρος της. Όποια κατάφερνε να το τραβήξει έξω από τον κύκλο, προς το μέρος της, θα κέρδιζε το παιδί, θα ’ταν δικό της.
»Σφυρίζει ο δικαστής μια, και να σου, τραβά η μια από τη μια μεριά κι η άλλη από την άλλη. Μα σε λίγο, αφήνει το χέρι του παιδιού η μια και το τραβά προς το μέρος της και το βγάζει έξω από τον κύκλο με την κιμωλία η άλλη. Η μάνα που το γέννησε. Ήταν όλο περηφάνια που αυτή κέρδισε, και περίμενε ο δικαστής να της πει να πάρει το παιδί και να φύγει.
»Ο δικαστής όμως στράφηκε στην άλλη γυναίκα και ρώτησε: “Γιατί σταμάτησες να το τραβάς; Γιατί του άφησες μόνη σου το χέρι;”. Κι εκείνη απάντησε: “Τι να έκανα; Να το σα-κάτευα; Να του έβγαζα το χέρι; Είδα ότι το παιδί είχε αρχίσει να πονά”.
»Τότε ο δικαστής της είπε: “Το παιδί είναι δικό σου, γιατί εσύ το αγαπάς τόσο πολύ, που δε θέλεις να του κάνεις κακό”.
»Κι έτσι, η γυναίκα που το μεγάλωσε το πήρε και έφυγε, ρίχνοντας μια τρυφερή ματιά στο δικαστή και στον κύκλο με την κιμωλία, που άστραφτε στο ηλιόλουστο πάτωμα κι ήταν σα να της μιλούσε και να της έλεγε: “Στο καλό, κοπέλα μου, στο καλό…”».
- Κι αν το παιδί δεν έδινε τα χέρια του να τα τραβήξουν, βρήκε να πει το Λουλούδι, τότε τι θα έκανε ο δικαστής; Γιατί δεν το ρώτησαν και το μικρό παιδί ποια από τις δυο γυναίκες αγαπούσε περισσότερο;
Η Μόνα ξαφνιάστηκε από την παρατήρηση αυτή του Λουλουδιού και για μια στιγμή δεν ήξερε τι να πει. Ύστερα, είπε:
- Πολύ σωστό. Μπράβο σου που το σκέφτηκες. Έτσι, ας πούμε ότι ήσουν εσύ στη θέση του παιδιού και σε ρωτούσαν ποια από τις δυο αγαπάς πιο πολύ, τι θα ’λεγες;
- Θα ’λεγα ότι εγώ αγαπούσα εκείνη που μ’ αγαπούσε πιο πολύ. Έτσι, σιγά σιγά άρχισε να του φανερώνει την αλήθεια. Σε λίγες μέρες το Λουλούδι όχι μόνο ήξερε πώς το βρήκε η μητέρα του, αλλά κι ότι κινδύνευε να της το πάρουν.

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ Ε΄ Κ΄ ΣΤ΄ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

Επίσης, στo site των R.E.M. υπάρχουν τραγούδια με αντιπολεμικό περιεχόμενο

http://remhq.com/index.php

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011




Απόσπασμα από το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου, Ειρήνη

Όταν οι ουλές απ' τις λαβωματιές
κλείνουν στο πρόσωπο του κόσμου
και μες στους λάκκους που ' καψε η πυρκαγιά
δένει τα πρώτα της μπουμπούκια η ελπίδα
κι οι νεκροί μπορούν να γείρουν στον πλευρό τους
και να κοιμηθούν δίχως παράπονο
ξέροντας πως δεν πήγε το αίμα τους του κάκου,
είναι η ειρήνη.
Ο πατέρας που γυρνάει τ' απόβραδο
μ' ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
μ' ένα ζεμπίλι στα χέρια του γεμάτο φρούτα
και οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού
που παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.
"Τ' όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη
Τ' όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ' τα δέντρα
είναι η ειρήνη".

http://voltastoneiro.blogspot.com/2009/01/blog-post.html

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ Γ. ΤΜΗΜΑ Β1

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011



Η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος

Περιβάλλον! Το περιβάλλον είναι το σπίτι και η τροφή πολλών ζώων και ανθρώπων. Οι άνθρωποι μπορούν να εκμεταλλευτούν με πολλούς τρόπους το περιβάλλον, μια και απ΄αυτό μπορούν να αντλήσουν ενέργεια. Μέσω των ακτίνων του ήλιου, μπορούν τα εργοστάσια να παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα και μέσω της πίεσης του νερού να παραγάγουν ηλεκτρική ενέργεια.
Ωστόσο, οι άνθρωποι καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον με τις φωτιές στα δάση, με τα καυσαέρια των αυτοκινήτων που μολύνουν την ατμόσφαιρα, με τις χημικές ουσίες που μολύνουν τόσο το πόσιμο νερό όσο και το νερό της θάλασσας. Η καταστροφή του οικοσυστήματος έχει δυσάρεστες επιπτώσεις και για την ύπαρξη της ανθρώπινης ζωής. Γι΄αυτό το λόγο απαιτείται άμεσα η λήψη μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος όπως: η τοποθέτηση φίλτρων στις βιομηχανίες, η πρόσληψη δασοφυλάκων για την καταπολέμηση των πυρκαγιών στα δάση…

ΟΡΕΣΤΗΣ Β. ΤΜΗΜΑ Β1



O τραγουδιστής Lenny Kravitz επανατραγούδησε το θρυλικό τραγούδι Give peace a chance (δώστε μια ευκαιρία στην ειρήνη) του John Lennon, βλ. εδώ το τραγούδι

GIVE PEACE A CHANCE
(Written by John Lennon / Paul McCartney)

Everybody is talking about blagism
Shagism, dragism and madism
Ragism and tagism bob tailing
Thisism, thatism, ism, ism, ism
George Chisolm, yes
All we are saying
Is give peace a chance
All we are saying
Is give peace a chance
Everybody's talking about ministers
Sinisters, banisters, canisters
Roger Bannisters, bishops, bishops
Bishop Auckland, rabbis, Popeyes, bye-byes
Max Bygraves and everybody else
All we are saying
Is give peace a chance
All we are saying
Is give peace a chance
Everybody's talking about revolution
Evolution, The Everly Brothers, mastication
Euston Station, fladulation, flatulation
Regulations, integration, mediation
United Nations, congratulations
All we are saying
Is give peace a chance
All we are saying
Is give peace a chance

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011



Βρες τις επτά καρδιές-Find the seven hearts picture puzzle


Πηγή: http://www.smart-kit.com/s383/find-the-seven-hearts/

Ο ήχος του συγκεκριμένου κομματιού ακούγεται πολύ μελωδικά...

Secret Garden, The promise



Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011


Ειρήνη- piece

                                     
Bαμμένο Volkswagen
Photograph by Ken Kolsbun Φωτογραφία από Ken Kolsbun 
Περίτεχνα ζωγραφισμένα αυτοκίνητα όπως αυτό της ειρήνης σύμβολο-αθλητικές Volkswagen Beetle ήταν κοινός τόπος στο Σαν Φρανσίσκο το 1969-το ύψος των διαμαρτυριών κατά του πολέμου του Βιετνάμ.
ΜΟΔΑ
BEAUTY TIPS
ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ


  Αν τονίσεις με ένα μαύρο μολύβι την εξωτερική γωνία των ματιών σου και βάλεις αρκετή μάσκαρα στις άκρες, τα μάτια σου θα δείχνουν μεγαλύτερα
  Για να μην σπάνε οι μύτες απ΄τα μολύβια σου όταν τα ξύνεις, βάλ’τα για λίγα δευτερόλεπτα στην κατάψυξη, έτσι οι μύτες δεν θα σπάνε.
  Αν τα μαλλιά σου πετάνε κάνε το εξής κόλπο : Ρίξε λίγη λακ πάνω στην χτένα και χτένισε τα μαλλιά σου.
  Αν τα χείλη σου είναι μικρά και θέλεις να τα μεγαλώσεις, κάνε πρώτα το περίγραμμα με ένα λευκό μολύβι και ένα χιλιοστό παραπάνω με χρωματιστό μολύβι χειλιών.  Μετά βάλε το κραγιόν .
  Δεν έχεις καμία όρεξη για χρώμα στα νύχια.  Κόλλησε nail stickers.  Πέρασε μα διάφανο μανό!
  Δάγκωσε λίγο το κάτω μέρος του χειλιού σου.  Η απόχρωση που θα πάρει είναι ο τόνος που σου ταιριάζει.
  Τζελ και κερί δίνουν στα μαλλιά όγκο και κράτημα.  Αν το παρακάνεις θα δοθεί η όψη λαδωμένου μαλλιού.
  Καθάρισε πρώτα τα φρύδια με λοσιόν και βάλε αμέσως μετά μια ζεστή κομπρέσα για λίγα λεπτά.  Έτσι ανοίγουν οι πόροι και με το τσιμπιδάκι μπορείς εύκολα και ανώδυνα να βγάλεις τις τριχούλες.
  Για να φρεσκάρεις τα μαλλιά σου ρίξε λίγο νερό σε σπρέι, χτένισε τα και βάλε λίγο αφρό.  Αμέσως τα μαλλιά σου θα αποκτήσουν τέλεια φόρμα.
  Το βερνίκι νυχιών κρατάει πολύ περισσότερο αν πριν περάσεις τα νύχια σου με ασετόν ή αν τα βάλεις για λίγα λεπτά σε νερόξυδο.  Πέρασε πάνω απ’το χρώμα , άχρωμο βερνίκι.
  Το βούτυρο-κακάο δεν κάνει μόνο καλό στα χείλη.  Μπορείς να δώσεις απίστευτη γυαλάδα στα νύχια σου αν τα τρίψεις μ’αυτό.  Επίσης, αν ανακατέψεις μια μικρή ποσότητα με glitter θα αποκτήσεις μια υπέροχη σκιά.
  Για να μην σου συμβεί το σύνηθες μικροατύχημα με τη μάσκαρα, τοποθέτησε κάτω απ’τις βλεφαρίδες ένα λεπτό χαρτομάντιλο και μετά πέρασε με μάσκαρα.
  Αν τα μαλλιά σου είναι λιπαρά, φρόντισε να βάζεις μαλακτική κρέμα μόνο στις άκρες και όχι στις ρίζες.  Ξέπλυνε μετά πολύ καλά.  Μια παρηγοριά: τα λιπαρά μαλλιά είναι πιο υγιή καθώς το λίπος τα προστατεύει σαν ένας αόρατος μανδύας.
  Αν σου τελείωσε το γαλάκτωμα, μπορείς να χρησιμοποιήσεις και γάλα. Άπλωσέ το στο πρόσωπό σου, άφησέ το να δράσει για 15 λεπτά και ξέπλυνε το προσωπό σου.
  Το συχνό λούσιμο μπορεί να ταλαιπωρήσει τα λεπτά και ευαίσθητα μαλλιά.  Αν τα «ζυμώσεις» λίγη μαλακτική κρέμα πριν το λούσιμο  στα στεγνά μαλλιά και τα λούσεις μετά, θα γίνουν πιο ανθεκτικά.
  Αν οι άκρες των μαλλιών σου είναι ταλαιπωρημένες, πέρασε αποβραδίς μια ειδική μάσκα και άφησέ τη να  δράσει όλη τη νύχτα.
  Τα προϊόντα 2 σε 1 είναι πολύ πρακτικά για όσες αθλούνται ή ταξιδεύουν. Η συνεχής όμως χρήση αποδυναμώνει τα μαλλιά και μειώνει τον όγκο τους.
  Μολύβι ματιών σε ανοιχτό μπλε και ροζ είναι ιδανικά για να μεγαλώσεις τα μικρά σου μάτια.
  Η λοσιόν προσώπου χωρίς αλκοόλ είναι ιδανική για κομπρέσα ματιών. Βρέξε δύο pads με λίγη λοσιόν, βάλ’τες για 15 λεπτά στην κατάψυξη και μετά πάνω στα μάτια σου για 5 λεπτά!
  Για να μείνει σταθερό το λιπγκλός σου, πέρασε γύρω από τα χείλη λίγο  make up που θα έχεις βάλει σε μια μπατονέτα.
  Μπορείς να κάνεις το περίγραμμα των ματιών σου με σκιά αν την περάσεις με ένα λεπτό, υγρό πινέλο στις άκρες των ματιών σου.
  Ανοιχτόχρωμα βερνίκια δίνουν μήκος στα νύχια σου. Όταν τα βάψεις, άφησε μια λωρίδα κενό δεξιά και αριστερά για να δείχνουν ακόμη πιο μακριά.
  Σου έμειναν διάφορα μισοτελειωμένα μανό; Βάλε την φαντασία σου να δουλέψει και δημιούργησε το δικό σου χρώμα. Ανακάτεψε τα χρώματα και πρόσθεσε λίγο διαλυτικό για μανό. Ανακάτεψε καλά και έτοιμο!
  Αν τα μαλλιά σου είναι σγουρά και θέλεις να τα ισιώσεις λίγο, δοκίμασε το εξής: τράβηξε το βρεγμένο μαλλί προς τα πίσω, τύλιξε το γύρω από το κεφάλι και πιάσ’το με ένα τσιμπιδάκι. Άφησέ το όλη τη νύχτα.
  Οι σκιές σε καφέ και μαύρο ταιριάζουν σε όλους τους τύπους .μόνο που πρέπει να καταλήγουν στην άκρη των ματιών και να σβήνουν απαλά προς το μέρος του φρυδιού.
  Τα λιπαρά μαλλιά δεν χρειάζονται έντονο τρίψιμο και καυτό νερό στο λούσιμο, γιατί ανοίγουν οι πόροι και λαδώνουν πιο γρήγορα.
  Τα μακριά γίνονται πιο σκληρά αν περάσεις στο εσωτερικό κάτω μέρος διάφανο μανό.
  Ξέπλυνε τα μαλλιά σου με όσο πιο κρύο νερό γίνεται, κι ας είναι πολύ δύσκολο. Το κρύο νερό κλείνει τους πόρους των μαλλιών και εκείνα αποκτούν υπέροχη γυαλάδα.
  Τα μαλλιά σου είναι λεπτά και χωρίς όγκο; Όταν τα χτενίζεις ρίξε λάκ στις άκρες των δακτύλων σου και πέρασε τις ρίζες των μαλλιών!

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΙΜΙΛΙΑ Α. ΤΜΗΜΑ Β1


Ομιλείτε Κινεζικά

ΕΡΕΥΝΑ
Στα θρανία για τη γλώσσα του αύριο
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΥ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011
   
Στην Ελλάδα της κρίσης πληθαίνουν οι νέοι που σπεύδουν σε φροντιστήρια για να µάθουν κινεζικά και να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην αγορά εργασίας.
«Μοιάζουν µε ζωγραφιές γιατί µεταφέρουν εικόνες», λέει η Σεµίνη Σιλντή. Μιλά για τα ιδεογράµµατα της κινεζικής γλώσσας που άρχισε να µαθαίνει από τον περασµένο Σεπτέµβριο. «Είναι η γλώσσα του µέλλοντος και θέλω να τη µάθω πρώτη απ’ όλους», λέει και διευκρινίζει ότι αρχικά µπήκε στη διαδικασία εκµάθησής της γιατί γοητεύτηκε από τον κινεζικό πολιτισµό. ∆εν είναι όµως µόνο η 22χρονη Σεµίνη που αισθάνθηκε την ανάγκη να επεκτείνει τις γνώσεις της. «Να µάθουν καλά αγγλικά, κινεζικά – αν και αυτό είναι πιο δύσκολο – και να τολµήσουν ναπάρουν ρίσκα», απάντησε η υπουργός Οικονοµικών της Γαλλίας Κριστίν Λαγκάρντ σε συνέντευξή της στην οικονοµική εφηµερίδα «La Tribune», όταν ρωτήθηκε για το τι θα συµβούλευε τους νέους γάλλους επιχειρηµατίες να κάνουν ώστε να εξασφαλίσουν το επαγγελµατικό τους µέλλον. Πλέον, η Κίνα δεν θεωρείται απλώς µια ανερχόµενη δύναµη. Εχει καθιερωθεί εδώ και καιρό ως η δεύτερη παγκόσµια οικονοµική δύναµη και τα κινεζικά ως η γλώσσα του µέλλοντος. Η πρόταση της υπουργού για την εκµάθηση της κινεζικής γλώσσας δεν είναι γνωστό αν εισακούστηκε εντός των γαλλικών συνόρων, χωρίς αµφιβολία όµως τα τελευταία χρόνια έχει κερδίσει την προσοχή χιλιάδων Ελλήνων. Σύµφωνα µε τη διευθύντρια του Ινστιτούτου Κοµφούκιος Xiuqin Yang, ο αριθµός των φοιτητών που µαθαίνουν κινεζικά τον τελευταίο χρόνο στη χώρα µας έχει τετραπλασιαστεί. «Το Ινστιτούτο ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2009 στο Οικονοµικό Πανεπιστήµιο Αθηνών σε συνεργασία µε το University of International Business & Economics του Πεκίνου και το Office of Chinese Language Council International και απευθύνεται σε όλους όσοι ενδιαφέρονται να µάθουν την κινεζική γλώσσα και να έρθουν σε επαφή µε τον κινεζικό πολιτισµό. Τον Οκτώβριο του 2009 οι µαθητές µας ήταν 50, ενώ τον Οκτώβριο του 2010 είχαν φτάσει τους 200», αναφέρει και προσθέτει ότι ανάµεσα στους µαθητές του Ινστιτούτου υπάρχουν, εκτός από φοιτητές, στελέχη επιχειρήσεων, ιδιωτικοί υπάλληλοι και στελέχη του ∆ηµοσίου.
Η «ΜΕΤΟΧΗ». Για άνοδο της µετοχής των κινεζικών στο χρηµατιστήριο των γλωσσών κάνει λόγο και η ιδιοκτήτρια Κέντρου Ιαπωνικών και Κινεζικών Σπουδών Στέλλα Οικονοµάκου. Οπως παρατηρεί, τον τελευταίο έναν χρόνο η ζήτηση έχει αυξηθεί σηµαντικά ανάµεσα στους νέους. Ενδεικτικό είναι πως τα προηγούµενα τρία χρόνια τα τµήµατα για τα κινεζικά είχαν µόνο ενήλικους, ενώ τον τελευταίο χρόνο πολλοί ξεκινούν από πολύ νωρίς, αλλά υπάρχουν και µαθητές 60 ετών, µε την πλειονότητα ωστόσο να είναι έφηβοι και φοιτητές. «Η αυξηµένη ζήτηση σηµειώνεται αφενός γιατί οι µικροί µαθητές, επηρεασµένοι από τα κινεζικά κινούµενα σχέδια που βλέπουν στην τηλεόραση, αποκτούν την ανάγκη να ανακαλύψουν τους ήρωές τους µαθαίνοντας τη γλώσσα τους. Κι αφετέρου εξαιτίας της παρότρυνσης των γονιών τους, οι οποίοι θέλουν µία έξτρα “επένδυση” για τα παιδιά τους», λέει. Ιδιαίτερα µεγάλη όµως, όπως αναφέρει, είναι η ζήτηση στον καιρό της κρίσης, µε τους περισσότερους µαθητές να θέλουν να αποκτήσουν ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτηµα στην αγορά εργασίας. «Λόγω της οικονοµικής συγκυρίας, ο ανταγωνισµός µεγαλώνει. Αγγλικά γνωρίζουν όλοι, γερµανικά ή γαλλικά οι περισσότεροι», λέει η ιδιοκτήτρια του Κέντρου. Προσθέτει, µάλιστα, πως δεν είναι λίγοι οι φοιτητές ναυτιλιακών ή τεχνολογικών σχολών που µαθαίνουν κινεζικά, µε απώτερο στόχο ένα µεταπτυχιακό στην Κίνα ή ακόµα και την αναζήτηση εργασίας – µακροπρόθεσµα – στη χώρα.
ΜΙΑ ΏΡΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ… «Τα κινεζικά είναι πιο εύκολα από τα ελληνικά», λέει η κ. Οικονοµάκου. ∆εν υπάρχουν ρηµατικοί τύποι ή προθέσεις και η δυσκολία κρύβεται στη γραφή, και συγκεκριµένα στην αποστήθιση των ιδεογραµµάτων. «Γι’ αυτόν τον λόγο τα κινεζικά προφέρονται πιο εύκολα απ’ ό,τι γράφονται. Με µία γραµµή που θα ξεφύγει µπορεί να αλλάξει όλο το νόηµα της λέξης», υποστηρίζει και προσθέτει πως τα επίπεδα γλωσσοµάθειας της κινεζικής γλώσσας είναι τρία και απαιτούνται έξι χρόνια για να τελειοποιηθεί. Λίγο αλλά συστηµατικό διάβασµα είναι το µυστικό για την εκµάθηση της κινεζικής γλώσσας. «Μία ώρα διάβασµα καθηµερινά είναι απαραίτητη», παρατηρεί η κ. Οικονοµάκου.
ΠΕΡΙΖΗΤΗΤΗ. Τα κινεζικά ανήκουν στις τρεις πιο περιζήτητες γλώσσες που ζητούν από τους εργαζόµενούς τους να γνωρίζουν οι βρετανοί εργοδότες. Ακολουθούν τα γαλλικά και τα γερµανικά, εκτοπίζοντας τα ισπανικά στην τέταρτη θέση. Σε αυτό το συµπέρασµα καταλήγει έρευνα της Συνοµοσπονδίας της Βρετανικής Βιοµηχανίας (CΒΙ).

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011





Ο λόφος με τις παπαρούνες -απόσπασμα από το βιβλίο του Στρατή Μυριβήλη,  Η ζωή εν τάφω, βιβλίο με αντιπολεμικό περιεχόμενο  βλ. http://www.greektube.org/content/view/85190/2/


 Είναι και μια μέρα χαρούμενη μέσα στις άσκημες μέρες της πορείας. Μια μέρα γαλάζια και κόκκινη, με ανοιξιάτικο ουρανό, γεμάτη μαβιά μάτια, κόκκινα αγριολούλουδα και αργά μελαγχολικά τραγούδια.
Ήταν ένας λόφος άλικος από τις παπαρούνες. Ξεκουραζόταν ένα ρούσικο σύνταγμα, που τραβούσε κι αυτό για το μέτωπο. Εκεί μας σταματήσανε κι εμάς. Είχε νερό μπόλικο και πρασινάδα εκεί δίπλα. Στήσαμε πυραμίδες τα όπλα και φάγαμε κοντά τους. Μας σίμωσαν κάτι μεγαλόσωμα παλικάρια με τριανταφυλλιά μάγουλα, με χοντρές μπότες και μπλούζες παιδιάτικες δίχως κουμπιά. Τα πηλίκιά τους είχαν κεραμίδι στενούτσικο.
- Γκιρτς;
- Γκιρτς.
- Κριστιάν;
- Κριστιάν.
- Ορτοντόξ;
- Ορτοντόξ.
Μας δεχτήκανε με χαρές σχεδόν παιδιάτικες. Γελούσανε, και μεις γελούσαμε, μας χάριζαν κονσέρβες, σουγιάδες. Με τα μεγάλα τους χέρια μας χτυπούσανε στην πλάτη. Τραβούσανε και μας δείχναν από την τραχηλιά τους χρυσά, σεντεφένια σταυρουδάκια και φυλαχτάρια κρεμασμένα με αλυσιδίτσες. Σταυροκοπιόντανε με τον ορθόδοξο τρόπο.
- Κριστιάν! Κριστιάν!
Φάγαμε μαζί, κουβεντιάσαμε ώρες δίχως να καταλαβαίνει γρι ο ένας απ’ τη γλώσσα τ’ αλλουνού. Όμως συνεννοηθήκαμε περίφημα. Η αγάπη κι η όχτρα έχουνε διεθνή γλώσσα.
Βρήκα κι ένα νεότατον αξιωματικό, λεπτοκαμωμένο σαν κορίτσι, με μεγάλα γυαλιά και γελαζούμενα χείλη, που θυμόταν απ’ το σκολειό του μερικά αρχαία, τσάτρα-πάτρα. Τα μαλλιά του ήταν ξανθά σαν του καλαμποκιού, είχε κι ένα χρυσό μουστακάκι.
- Ημείς ρούσιαν λίαν Έλληνες αγαπώμεθαν! Οδησσόν λίαν Έλληνες! Λίαν!
Πήρε ύφος και μου απάγγειλε κάτι αλαμπουρνέζικα, που, όπως με βεβαίωσε ήταν Όμηρος από το πρωτότυπο. Κατόπι κάμανε μια μεγάλη χορωδία και μας τραγούδησαν λαϊκά τραγούδια. Καμπόσοι τα κομπανιάριζαν με κάτι μακριές μπαλαλάικες που τις σήκωναν στη ράχη σταυρωτά με το ντουφέκι τους. Δεν κατάλαβα τα λόγια των τραγουδιών, μα σίγουρα θα μιλούσαν για ένα δάσος χιονισμένο, για ένα χωριό χιονισμένο, που οι μπουχαρίδες των καλυβιών του θυμιάζουνε γαλάζιον καπνό μέσα στον παγωμένον αγέρα. Ξανθιές γυναίκες με χοντρές πλεξούδες κάθουνται πίσω απ’ τα κλειστά τους τζάμια, με το λευκό κούτελο ακουμπισμένο στο γυαλί. Σκουπίζουν αργά με το δάχτυλό τ’ αχνισμένο τζάμι και βλέπουνε στα χαμένα, μακριά, μακριά, το ρούσικο κάμπο που δεν τελειώνει παρά στα ουρανοθέμελα. Μέσα στην απέραντη πλατωσιά, ένα μονοπάτι χαραγμένο στο χιόνι από τα έλκηθρα. Ένα μονοπάτι που πήρε τα παλικάρια του χωριού και τα πήγε μακριά, μακριά, πέρα από τα σταχτιά ουρανοθέμελα. Ίσως και πέρα απ’ τη ζωή. Οι μορφές των τραγουδιστάδων ήταν σοβαρές, τα παιδιάτικά τους τα σλάβικα μάτια βούρκωναν. Σαν τέλειωσαν το τραγούδι μείναμε πολλήν ώρα ακίνητοι μαζί τους, ταξιδεύοντας πάνω στα φτερά της μουσικής, που ενώνει τις καρδιές, γιατ’ είναι η γλώσσα τους η πανανθρώπινη.
Σαν κάμαμε τις τετράδες για να φύγουμε, οι ρούσοι βάλανε παπαρούνες μέσα στις μπούκες των τουφεκιών μας. Ήτανε σα μια παράξενη λιτανεία με ατσαλένιες λαμπάδες, που στην κορφή τους άναβε η πιο χαρούμενη φλόγα.
- Αντίο! Αντίο!
Ο πολύ νέος αξιωματικός πετά το καπέλο του, λυγερός, σχεδόν διάφανος μέσα στο φως.
- Χαίρε, λίαν, Έλληνες! Χαίρε!
Πόση αγάπη υπάρχει στον κόσμο! Άφθονη σαν ποτάμι που χύνεται μέσα σ’ έναν κάμπο. Ανθισμένη σαν ένας λόφος κόκκινος από τις παπαρούνες, που σε φωνάζουνε να τις κόψεις. Δεν έχεις παρά να σκύψεις να τις κόψεις.




Graffiti for peace (για την ειρήνη) από το National Geographic


                                        
Λος Άντζελες Graffiti
Φωτογραφία από τον Joseph Sohm / Visions of America / Corbis 
 Γκράφιτι σε έναν τοίχο στο Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, περιλαμβάνει ένα προεξέχον σύμβολο ειρήνης.Αυτή η φωτογραφία λήφθηκε το 1992.

Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011




Το μικρό ζωάκι ανυπεράσπιστο στους κινδύνους, που το περιβάλλουν, ετοιμάζεται να βολιδοσκοπήσει...



Ο πίνακας της ειρήνης

Ήταν κάποτε ένας βασιλιάς που θα έδινε βραβείο στο ζωγράφο εκείνο που θα έφτιαχνε τον καλύτερο πίνακα της ειρήνης. Πολλοί καλλιτέχνες προσπάθησαν. Ο βασιλιάς είδε όλους τους πίνακες, όμως μόνο δύο ήταν εκείνοι που πραγματικά του άρεσαν και θα έπρεπε να διαλέξει μεταξύ αυτών.
Ο ένας πίνακας είχε μια ήρεμη λίμνη. Η λίμνη ήταν ένας τέλειος καθρέφτης και τα βουνά γαλήνια ορθώνονταν σαν πύργοι τριγύρω της. Και από πάνω, ο γαλάζιος ουρανός με λευκά χνουδωτά σύννεφα. Όλοι όσοι έβλεπαν τον πίνακα σκέφτονταν ότι αυτός είναι ο τέλειος πίνακας της ειρήνης.
Ο άλλος πίνακας είχε και αυτός βουνά. Όμως αυτά ήταν κακοτράχαλα και γυμνά. Ο ουρανός ψηλά ήταν άγριος, έβρεχε και έριχνε αστραπές. Στην πλαγιά του βουνού έπεφτε με ορμή ένας αφρισμένος καταρράκτης. Το τοπίο δε φαινόταν καθόλου ειρηνικό. Όταν όμως ο βασιλιάς κοίταξε προσεκτικά, είδε πίσω από τον καταρράκτη ένα μικρό θάμνο σε μια σχισμή του βράχου. Στο θάμνο ένα πουλί είχε κάνει τη φωλιά του. Εκεί, στη μέση των άγριων ορμητικών νερών, καθόταν το πουλί πάνω στη φωλιά.. η τέλεια ειρήνη.
Ποιος πίνακας νομίζετε ότι κέρδισε το βραβείο;
Ο βασιλιάς διάλεξε το δεύτερο πίνακα. Και ξέρετε γιατί; «Επειδή», εξήγησε ο βασιλιάς, «ειρήνη δε σημαίνει να είσαι σε ένα μέρος όπου δεν υπάρχει καθόλου θόρυβος, προβλήματα ή σκληρή δουλειά. Ειρήνη σημαίνει να είσαι τριγυρισμένος από όλα αυτά και εντούτοις να είσαι ήρεμος μέσα σου. Αυτό είναι το αληθινό νόημα της ειρήνης.» (κ. Αγγελάκης)
--O κ. Αγγελάκης είναι εκδότης, συγγραφέας και σύμβουλος επιτυχίας - Διοργανώνει σεμινάρια και ομιλίες σε ολόκληρη την Ελλάδα και το εξωτερικό

Ένας πίνακας με αντιπολεμικό μήνυμα, Η Γκερνίκα του Πάμπλο Πικάσο


Πάμπλο Πικάσο, 1937
Λάδι σε Καμβά
349× 776
Εθνικό Μουσείο Τέχνης Βασίλισσα Σοφία, Μαδρίτη


Γκερνίκα (ζωγραφική)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γκερνίκα


Η Γκερνίκα (Guernica στα ισπανικά ή Γκουέρνικα, με λατινική απόδοση στα ελληνικά), είναι το διασημότερο ίσως έργο του Πάμπλο Πικάσο.
Αυτός ο τεράστιος καμβάς (3,49x7,77μ.) περιγράφει την απανθρωπιά, τη βιαιότητα και την απόγνωση του πολέμου. Ήταν παραγγελία της δημοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας για μια έκθεση στο Παρίσι το 1937. Ο Πικάσο εμπνεύστηκε το έργο όταν, στις 26 Απριλίου της ίδιας χρονιάς, στα πλαίσια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, Γερμανοί πιλότοι της αεροπορίας των εθνικιστών βομβάρδισαν την κωμόπολη Γκερνίκα της Χώρας των Βάσκων. Στο βομβαρδισμό εκείνο σκοτώθηκαν 1.650 άνθρωποι και ισοπεδώθηκε το 70% της πόλης με 32 τόνους εκρηκτικά.
Ο Πικάσο απέφυγε να ζωγραφίσει αεροπλάνα, βόμβες ή ερείπια. Οι δύο κυρίαρχες μορφές του έργου είναι ένας ταύρος και ένα πληγωμένο άλογο, τα οποία με διαμελισμένα κορμιά και γυναίκες που ουρλιάζουν κρατώντας νεκρά μωρά. Αρχικά ο Πικάσο πειραματίστηκε με χρώμα, αλλά τελικά κατέληξε στο άσπρο-μαύρο και αποχρώσεις του γκρι, καθώς θεώρησε ότι έτσι δίνει μεγαλύτερη ένταση στο θέμα. Πολλές φορές μετακίνησε φιγούρες και μορφές πριν καταλήξει στην οριστική τους θέση. Η διαδικασία της ζωγραφικής του πίνακα αποτυπώθηκε σε μια σειρά φωτογραφιών από τη διασημότερη ερωμένη του Πικάσο, την Dora Maar, μια διακεκριμένη καλλιτέχνιδα.
Η Γκερνίκα έμεινε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης για πολλά χρόνια και ο Πικάσο είχε δηλώσει πως δε θα επέστρεφε στην Ισπανία προτού αποκατασταθεί πλήρως η δημοκρατία. Το 1974 υπήρξε συμβάν βανδαλισμού του έργου με κόκκινη μπογιά, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη σφαγή του Μάι Λάι στο Βιετνάμ. Το 1981 η Γκερνίκα επιστράφηκε στην Ισπανία και εκτέθηκε αρχικά στο Casón del Buen Retiro και κατόπιν στο Μουσείο ντελ Πράδο, προστατευμένη με αλεξίσφαιρο τζάμι και οπλισμένους φρουρούς, για το φόβο νέου βανδαλισμού. Το 1992 ο πίνακας μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση στο Εθνικό Μουσείο Τέχνης Βασίλισσα Σοφία στη Μαδρίτη, του οποίου έγινε το διασημότερο και σπουδαιότερο έκθεμα.
 Ιστορικό επεισόδιο
Λέγεται πως όταν οι Γερμανοί εισήλθαν στο Παρίσι κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην προσπάθειά τους να βρουν καλλιτεχνικούς θησαυρούς και να τους κατασχέσουν, ένας Γερμανός Αξιωματικός έδειξε σε φωτογραφία τον πίνακα «Γκερνίκα» στον ίδιο τον Πικάσο που είχε προσαχθεί ρωτώντας τον: -Αυτόν τον πίνακα εσείς τον κάνατε; Κι εκείνος απήντησε με θάρρος: Όχι, Εσείς!
Πηγές
ΒΗΜΑgazino, 22 Απριλίου 2007
Το Βήμα, 27 Απριλίου 2007

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Food creations

Delicious looking sandwich shaped like two puzzle pieces





Μαθητής Λυκείου παίρνει …μετεγγραφή για το Μ.Ι.Τ.Δημοσίευση 26/01/2011 13:49 Ανανέωση 26/01/2011 14:03

 Η τύχη χτύπησε τη πόρτα ενός 16χρονου μαθητή από το Λιτόχωρο Πιερίας! Ο Χάρης Τσαμπασίδης ετοιμάζει «βαλίτσες» για το πανεπιστήμιο ΜΙΤ των ΗΠΑ καθώς προσκλήθηκε από τη διοίκηση του ιδρύματος χάρη στην διάκρισή του σε διαγωνισμούς της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρίας σε διαγωνισμούς των Βαλκανίων, της Μεσογείου και της Παγκόσμιας Μαθηματικής Ολυμπιάδας.

Ο 16χρονος, μαθητής της β' τάξης του λυκείου Λιτοχώρου, έχοντας συμμετάσχει σε όλους τους διαγωνισμούς της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρίας (ΕΜΕ) και σε διεθνείς διαγωνισμούς, έχει κατακτήσει μέχρι στιγμής οχτώ μετάλλια, μεταξύ των οποίων δύο χρυσά, τέσσερα ασημένια και δύο χάλκινα και εύφημο μνεία από την Παγκόσμια Μαθηματική Ολυμπιάδα.

Η Μαθηματική Εταιρία προτείνει κάθε χρόνο ένα παιδί από τη β' λυκείου, το οποίο έχει ξεχωρίσει για τις γνώσεις του στα μαθηματικά.
Αποφθέγματα και ρητά Σοφών ατόμων

Κατά καιρούς σε κάθε μέρος αυτού του πλανήτη έζησαν σοφά άτομα, των οποίων τα λεγόμενα είχαν βαθύ και πραγματικό νόημα. Από την Αμερική έως την Κίνα, από την Αυστραλία εώς την Γαλλία, από την εποχή της Αρχαίας Ελλάδα μέχρι τη σημερινή εποχή έζησαν άτομα, τα οποία με τα λόγια τους έγραψαν ιστορία. Παρακάτω ακολουθούν μερικά από αυτά τα λόγια (αποφθέγματα):

Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;" Πολέμα!
 Νικος Καζαντζακης

Οι άνθρωποι γίνονται σοφοί μετά τις συμφορές.
Αίσωπος

Το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν ξέρω τίποτα (Eν οιδα ότι ουδέν οίδα.)
“Σωκράτης”

Δύο τρόποι υπάρχουν για να πολεμάς. Πρέπει να είσαι και αλεπού και λιοντάρι.
Ανώνυμος

Μόνο ασκούμενοι στις δίκαιες πράξεις γινόμαστε δίκαιοι. Ασκούμενοι σε πράξεις μετριοπαθείς γινόμαστε μετριοπαθείς και ασκούμενοι σε πράξεις θαρραλέες γινόμαστε θαρραλέοι.  Αριστοτέλης

Το θάνατο δεν τον κέρδισε ποτέ κανείς το θέμα είναι να κερδίσεις τη ζωή.
Ανώνυμος

Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση.
Αλβέρτος Αϊνστάιν

Το κάλλος το ψυχικό είναι πολύ ανώτερο από το σωματικό κάλλος.   Αίσωπος

Κι αν έχω όλη την πίστη ώστε να μπορώ και βουνά να μετακινώ, μα δεν έχω αγάπη, είμαι ένα μηδενικό.» Απόστολος Παύλος

Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Δεν είναι η καταγωγή αλλά η αρετή μόνο που τους κάνει να διαφέρουν.  Βολτέρος

Για να γίνει κανείς ικανός σ’ οποιοδήποτε επάγγελμα τρία πράγματα χρειάζονται: φύση, μελέτη και πρακτική εξάσκηση. Αριστοτέλης

Να μην προσπαθείς να γίνεις άνθρωπος επιτυχίας, αλλά άνθρωπος αξίας. Αλβέρτος Αϊνστάιν

Η ζωή αλλάζει, μα δεν χάνεται. Η ελπίδα σβήνει, μα δεν πεθαίνει. Η αλήθεια σκεπάζεται, μα πάλι ξαναλάμπει. Πέρσι Σελέι

Η αγάπη είναι πόλεμος, ανακωχή, ειρήνη, θάνατος και ζωή, που βασιλεύουν εκ περιτροπής. Ζορζ Ντ’ Αμπουάζ

Ο χρόνος καταπαύει το θυμό.
Αριστοτελης

Μια ωραία γυναίκα αρέσει στα μάτια, μια καλή γυναίκα αρέσει στην καρδιά. Η μία είναι ένα στολίδι, η άλλη ένας θησαυρός. Napoleon

Δύο αδέλφια μονοιασμένα κι αγαπημένα είναι πιο δυνατά κι από τα τείχη μιας πόλης. Αντισθένης

Στον εργαζόμενο ο μισθός δεν λογαριάζεται χατιρικά, αλλά ανάλογα με την αξία της δουλειάς του. Απόστολος Παύλος

Είναι πολύ εύκολο να κάνει κανείς τον γενναίο από μακριά.
Αίσωπος

Η ιδιαίτερη υπεροχή του ανθρώπου είναι αυτό που τον διακρίνει από τα ζώα, δηλαδή η λογική.  Αριστοτέλης

Υπάρχουν περιστάσεις που η αλήθεια δεν πρέπει να λέγεται. Πολλές φορές η σιγή είναι η σοφότερη πράξη του ανθρώπου. Πιττακός ο Μυτιληναίος

Η ένωση δίνει δύναμη.  Αίσωπος

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Α. ΤΜΗΜΑ Β1
Επαγγέλματα αρχαίων Αθηναίων
από το Πειραματικό Γυμνάσιο Πανεπιστημίου Κρήτης



 
Κείμενο και κολάζ για τον πόλεμο και την ειρήνη


Ειρήνη είναι:
Φιλία : Nα μπορείς να έχεις φίλο όποιον άνθρωπο στον κόσμο θες. Να μπορείς να δημιουργείς δεσμούς γερούς και μόνιμους.
Αγάπη: Να αγαπάς χωρίς περιορισμούς. Να χαίρεσαι που έχεις αυτούς τους ανθρώπους γύρω σου και να αγαπάς τη χαρά τους που σε έχουν δίπλα τους.
Ελευθερία: Να μπορείς να πεις αυτό που θες και αυτό που αισθάνεσαι. Να είσαι υπεύθυνος για τον εαυτό σου και να μην αφήνεις κανένα εμπόδιο να εμποδίσει το δρόμο σου.
Ευλογία: Να μπορείς να κάνεις όλα τα παραπάνω χωρίς φόβο και προκατάληψη.

Ειρήνη είναι η ζωή χωρίς διακρίσεις και όρια.

Food creations


Apple Globe
Cool scale model of Earth carved into an apple by Kevin Van Aelst



link http://www.kevinvanaelst.com/photoapple.html



Τραγούδια για την ειρήνη

Με αφορμή το αντιπολεμικό μήνυμα του διηγήματος,  Γιατί ; του Γιάννη Μαγκλή εδώ θα βρεις κάποια τραγούδια για την ειρήνη. Δες και τους εξής στίχους από το τραγούδι Ιmagine (βίντεο ήχου) του John Lennon

Imagine there's no heaven
It's easy if you try
No hell below us
Above us, only sky
Imagine all the people
Sharing all the world
You may say i'm a dreamer
But i'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will live as one

Φανταστείτε πως δεν υπάρχει κανένας παράδεισος
είναι εύκολο εάν δοκιμάσετε
καμία κόλαση κάτω από μας
επάνω από μας, μόνο ο ουρανός
φανταστείτε όλους τους ανθρώπους
να μοιράζονται όλο τον κόσμο
Μπορείτε να πείτε ότι είμαι ονειροπόλος
αλλά δεν είμαι ο μοναδικός
ελπίζω κάποια μέρα να ενωθείτε μαζί μας
και ο κόσμος θα ζήσει ως ένας


Το παιδί με το ταμπούρλο (Στίχοι: Ν. Γκάτσος, Μουσική: Γ. Χατζηνάσιος)
εκτέλεση Ν. Μούσχουρη
Ζούσε κάποτε στον κόσμο τον αγιάτρευτο
ένα αγόρι ξεχασμένο κι απροστάτευτο
Είχε ένα μικρό ταμπούρλο και το βάραγε
Τι ψυχή βασανισμένη να 'ταν άραγε
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
η γειτονιά του δεν το κράταγε
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
τους δρόμους πήρε και περπάταγε
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
καπνός τριγύρω δε φαινότανε
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
μα κάπου πόλεμος γινότανε
Τι τα θέλει τα βιβλία και τα γράμματα
σ' όλους έρχονται μια μέρα τα γεράματα
Τι τα θέλει τα παλάτια, τα μαλάματα
Η ζωή κυλάει με δάκρυα και κλάματα
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
κανένας τόπος δεν τον χώραγε
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
στις ερημιές μακριά προχώραγε
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
ούτ' ένα φύλλο δεν κουνιότανε
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
μα κάπου πόλεμος γινότανε
Νύχτα μέρα περπατούσε ασταμάτητα
σε λαγκάδια φουντωμένα, δάση απάτητα
Μα στου ποταμού την άκρη που αργοκύλαγε
το τσακάλι του πολέμου παραφύλαγε
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
με τ' άγριο νύχι του σημάδεψε
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
και μια ζωούλα ακόμα κλάδεψε
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
τ' αγόρι λες ονειρευότανε
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
μα γύρω πόλεμος γινότανε
Κι όταν στις κορφές απάνω μέρα χάραξε
στη μικρή καρδιά του μέσα κάτι σπάραξε
Έτσι πέρασε στη χώρα του αμίλητου
και τ' αγρίμια του άλλου κόσμου γίναν φίλοι του
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
της γης ο κόρφος δεν τον χώρεσε
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
στον ουρανό βαθιά προχώρησε
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
ταμπούρλο πια δεν ακουγότανε
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
μα πάντα πόλεμος γινότανε
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
ταμπούρλο πια δεν ακουγότανε
Ταμ-ταμ, ταμ-ταμ
μα πάντα πόλεμος γινότανε

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Food creations
Cracker Sheep
Adorable three-dimentional animal cracker sheep sculpture link



Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011


Η ιστορία της κινητής τηλεφωνίας
 

Η περιπέτεια της κινητής τηλεφωνίας ξεκίνησε αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με τις πρώτες προσπάθειες των Σουηδών, Φιλανδών και Αμερικανών. Όμως, ως ληξιαρχική πράξη γέννησής της θεωρείται η 3η Απριλίου 1973.
Ήταν ένα μουντό ανοιξιάτικο πρωινό στη Νέα Υόρκη. Ο δόκτωρ Μάρτιν Κούπερ της «Μοτορόλα», περπατώντας σ' ένα δρόμο της αμερικάνικης μεγαλούπολης ήξερε ότι έγραφε ιστορία. Στα δυο του χέρια κρατούσε μια συσκευή που έμοιαζε με φορητό ασύρματο. Είχε ύψος 25 εκατοστά και βάρος 900 γραμμάρια. Ήταν το πρώτο σύγχρονο κινητό τηλέφωνο με τον κωδικό MotorolaDynaTAC. Σχημάτισε τον αριθμό του βασικού ανταγωνιστή του, Τζόελ ΄Ενγκελ, που δούλευε για λογαριασμό της Bell Labs.
«Γεια σου Τζο, σου μιλάω από ένα αληθινό κινητό τηλέφωνο» του είπε. «Παρότι δεν είχαμε τις καλύτερες των σχέσεων, μου συμπεριφέρθηκε πολύ ευγενικά», δήλωσε χρόνια αργότερα ο Κούπερ σε μια συνέντευξή του. Η Bell πήρε τη ρεβάνς το 1978, κατασκευάζοντας το πρώτο δοκιμαστικό δίκτυο κινητής τηλεφωνίας, που ήταν αναγκαίο για την εξέλιξη και την εμπορική εκμετάλλευση του κινητού.
Το πρώτο αυτοματοποιημένο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας λειτούργησε στις αρχές της δεκαετίας του '80 στη Σκανδιναβία. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '80 τα κινητά τηλέφωνα ήταν ογκώδη για να μεταφέρονται στην τσέπη κι έτσι ήταν εγκατεστημένα κυρίως σε αυτοκίνητα. Το πρώτο κινητό που έλαβε άδεια έγκρισης ήταν το μοντέλο της «Μοτορόλα» DynaTAC8000X. Υπήρξε η ναυαρχίδα των λεγόμενων κινητών πρώτης γενιάς (1G).
Στην αρχή της δεκαετίας του '90 άρχισε η απογείωση των κινητών τηλεφώνων, με την ψηφιοποίηση δικτύων (GSM) και συσκευών. Τα κινητά έγιναν μικρότερα (100-200 γραμμάρια), χωρούσαν στην παλάμη και έμπαιναν έστω και με δυσκολία στην τσέπη του χρήστη τους. Περάσαμε έτσι στα κινητά της δεύτερης γενιάς (2G), που παρείχαν και άλλες ευκολίες, όπως την αποστολή σύντομων γραπτών μηνυμάτων (SMS) και τη λήψη φωτογραφιών.
Στις αρχές του 21ου αιώνα ήλθαν τα κινητά τρίτης γενιάς (3G), με τις απεριόριστες δυνατότητες των πολυμέσων. Σήμερα, η διείσδυση του κινητού τηλεφώνου στον πλανήτη ξεπερνά το 30%, με αλματώδη άνοδο στις φτωχές χώρες του πλανήτη και κυρίως στην Αφρική. Η φιλανδική εταιρεία Nokia, με μερίδιο αγοράς 36%, κατέχει την πρώτη θέση στις πωλήσεις κινητών τηλεφώνων παγκοσμίως.

EΛΕΝΗ Β. ΤΜΗΜΑ Β1

Ο γανωματής

Το επάγγελμα αυτό είναι από τα παλαιότερα επαγγέλματα. Ήταν δουλειά δύσκολη και υπεύθυνη, γιατί πολλές φορές έσωζε ανθρώπους απ΄το θάνατο που προκαλούσαν τα αγάνωτα σκεύη. Ήταν πλανόδιοι και γύριζαν στις γειτονιές και τα χωριά μ΄ένα τσουβάλι στον ώμο, κατάμαυρο από τα σκεύη που ήταν για γάνωμα (μπρίκια, ταξιά, κουταλοπίρουνα, τηγάνια, τεντζερέδες). Τα έπαιρναν από τις νοικοκυρές και τα επέστρεφαν γανωμένα μετά από δυο μέρες. Αυτό που έκαναν ήταν να περνούν την επιφάνεια των σκουριασμένων χάλκινων σκευών με ένα ειδικό μέταλλο, το καλάι.

Ο σαμαράς

Ο σαμαράς έφτιαχνε σαμάρια για τα άλογα και τα γαϊδούρια. Είχε εργαστήριο που έφτιαχνε σαμάρια με δέρμα και ξύλο. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούσε ήταν ψαλίδια βελόνες και σφυριά.

AMAΛΙΑ Κ. -ΒΟΥΛΑ Μ. ΤΜΗΜΑ Β1

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011



Le petit Nicolas- O μικρός Νικόλας

Είναι μια γαλλική ταινία με αστείο περιεχόμενο. Η ταινία περιγράφει πώς ο μικρός Νικόλας θα «εξοντώσει» το μικρό ανύπαρκτο αδελφό του, αφού γεννηθεί. Στο τέλος ενθουσιάζεται με την ιδέα ότι θα αποκτήσει ένα μικρότερο αδελφό. Δυστυχώς όμως γι΄αυτόν δεν ήταν αδελφός αλλά αδελφή. Και τώρα μόλις ξεκινούν τα βάσανά του…

EΛΕΝΗ Β.- ΒΑΣΩ Β. ΤΜΗΜΑ Β1

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011



We're The World (USA For Africa)

There comes a time when we hear a certain call
When the world must come together as one
There are people dying
and it's time to lend a hand to life
There greatest gift of all

We can't go on pretending day by day
That someone, somewhere will soon make a change
We are all a part of God's great big family
And the truth, you know,
Love is all we need

Ρεφρέν
We are the world, we are the children
We are the ones who make a brighter day
So let's start giving
There's a choice we're making
We're saving our own lives
it's true we'll make a better day
Just you and me

Send them your heart so they'll know that someone cares
And their lives will be stronger and free
As God has shown us by turning stones to bread
So we all must lend a helping hand

Ρεφρέν
We are the world, we are the children
We are the ones who make a brighter day
So let's start giving
There's a choice we're making
We're saving our own lives
it's true we'll make a better day
Just you and me

When you're down and out, there seems no hope at all
But if you just believe there's no way we can fall
Let us realize that a change can only come
When we stand together as one

Ρεφρέν
We are the world, we are the children
We are the ones who make a brighter day
So let's start giving
There's a choice we're making
We're saving our own lives
it's true we'll make a better day
Just you and me

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Α. ΤΜΗΜΑ Β1

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011



Ο εξορκισμός της Έμιλυ Ρόουζ

Ένα μικρό χωριό λίγο έξω από το Μόναχο της Γερμανίας στη δεκαετία του 70 συγκλονίζεται από το θάνατο της 19χρονης Anneliese Michel η οποία πέθανε κατά τη διάρκεια ενός εξορκισμού. Ο « Εξορκιστής» που θα κυκλοφορήσει λίγα χρόνια αργότερα θεωρείται από τους περισσότερους ως η καλύτερη ταινία που ασχολείται με τους δαίμονες και τους εξορκισμούς και θα αναγκάσει τους κατοίκους του χωριού να ξαναθυμηθούν τα γεγονότα που προσπαθούν να ξεχάσουν. Η ιστορία της Anneliese κίνησε το ενδιαφέρον του Hollywood και έτσι τα τραγικά γεγονότα που οδήγησαν στο θάνατό της θα ακουστούν υπό τη μορφή της ιστορίας της Emily Rose.
H Emily είναι μια 19χρονη φοιτήτρια,  η οποία νομίζει ότι κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο πανεπιστήμιο δαιμονίστηκε. Αφού πίστεψε ότι οι γιατροί δεν μπορούσαν να τη σώσουν με τα φάρμακά τους, η Emily στράφηκε στην εκκλησία και στον ιερέα Richard Moore. Κατά τη διάρκεια του εξορκισμού της η Emily πεθαίνει και ο ιερέας συλλαμβάνεται για φόνο εξ αμελείας.  Η Erin Bruner αναλαμβάνει την υπεράσπιση του ιερέα, ο οποίος μέσα από τη δίκη προσπαθεί να πει την ιστορία της Emily Rose και το τι πραγματικά συνέβη εκείνη τη μοιραία νύκτα.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΥΑ Α. ΤΜΗΜΑ Β1

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011




Πώς φαντάζομαι τον ιδανικό δάσκαλο

Για μένα ο ιδανικός δάσκαλος είναι αυτός που θα καταφέρει να μιλήσει με τις καρδιές των μαθητών, που θα καταφέρει να τραβήξει το ενδιαφέρον τους χωρίς φωνές, τιμωρίες και απειλές για χαμηλούς βαθμούς. Κατά τα δικά μου κριτήρια, ο ιδανικός δάσκαλος θα πρέπει να διαθέτει μεγάλη αντοχή, καρδιά και κατανόηση, να ξέρει να να αναγνωρίζει, να εντοπίζει και να αποδέχεται τις ιδιαιτερότητες των μαθητών του και να είναι διαρκώς δίπλα τους, υποστηρίζοντάς τους κάθε στιγμή.

ΕΙΡΗΝΗ Θ. ΤΜΗΜΑ Β1



Ένα δώρο για σένα
στίχοι Ελένη Γιαννατσούλια
μουσική: Βασίλης Γαβριηλίδης
πρώτη εκτέλεση : Νίκος Οικονομόπουλος

Στον παράδεισο πήγα μαζί σου και ανοίχτηκα όσο ποτέ
Είχα όνειρα ναυαγισμένα,  μα για χάρη σου είπα το ναι
Ένα δώρο απόψε για σένα που για μένα τα πάντα τολμάς
Με στιχάκια ηχογραφημένα,  ένα δώρο καρδιάς

           
Ένα δώρο για σένα .Για να θυμάσαι
Όπου και να ’σαι πως σ’ αγαπώ
Τα ηχεία στο τέρμα, κάτω τα τείχη
Ότι κι αν τύχει για σένα θα ζώ, ένα δώρο για σένα το τραγούδι αυτό

Για να έχεις αυτά που αξίζεις. Με το σύμπαν θα συνωμοτώ
Όταν έρχεσαι να μου χαρίζεις,  τον κρυμμένο καλά εαυτό
Τέτοιος έρωτας είναι για πάντα, στο ποτέ σου ποτέ μην με πας
Να θυμάσαι αυτή η μπαλάντα, είναι δώρο καρδιάς..

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΕΥΑ Α. ΤΜΗΜΑ Β1  
 Επίσκεψη στο Βυζαντινό Μουσείο



Mπαίνοντας στην αυλή του Βυζαντινού Μουσείου εκπλαγήκαμε ευχάριστα, βλέποντας τα περιποιημένα παρτέρια με γρασίδι, μια παλιά κρήνη, τη μεγάλη ιτιά, που άπλωνε τα κλαδιά της,  δίνοντάς μας σκιά και το κάστρο. Περνώντας την πύλη βρεθήκαμε σε έναν τόπο εντελώς διαφορετικό από τη βαβούρα και το καυσαέριο της πόλης.
Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε το κάστρο. Έμοιαζε να είναι παρμένο από άλλη εποχή. Είχε κάτι από τα σονέτα του Σαίξπηρ, το Ρωμαίο και την Ιουλιέτα με τα τριαντάφυλλα να αναρριχώνται στους τοίχους, καθώς και άλλα πάμπολλα φώτα στην  είσοδό του. Παρατηρώντας το όμως καλύτερα κατάλαβα ότι δεν ήταν άλλο από ένα περίτεχνο σκηνικό.
Προχωρώντας στο εσωτερικό είδαμε σκουλαρίκια της εποχής, πόρπες και πιθάρια αποθήκευσης. Ακόμα, παρατηρήσαμε διάφορα λυχνάρια και σταυρούς. Το ποιο υπέροχο ήταν τα ψηφιδωτά, Μικρά κομματάκια βαλμένα κοντά το ένα στο άλλο σχημάτιζαν άψογα σχέδια. Σίγουρα, όπως μας ανέφερε η συνοδός μας, χρειάζονταν πολύς κόπος για να τα συναρμολογήσουν.
Μετά παρακολουθήσαμε τις επιδράσεις που είχε ο Χριστιανισμός στη ζωή των διάφορων λαών. Δεν ήταν και λίγες. Ακόμα και στα ρούχα τους είχαν σταυρούς. Είδαμε και  μερικές σαρκοφάγους. Ήταν απλές, στενές και  με μεγάλο βάθος. Δίπλα όμως υπήρχαν και πλάκες με αγάλματα. Προχωρώντας στην επόμενη αίθουσα είδαμε το βωμό των μαρτύρων. Ήταν ένα κομμάτι μάρμαρο με έξι μώλωπες.
Πού όμως ήταν οι εικόνες για τις οποίες μας είχαν προϊδεάσει πριν έλθουμε εδώ; Μετά από σαράντα πέντε λεπτά ξενάγηση δεν είχαμε δει ούτε μία. Κατόπιν, «εμφανίστηκαν» μπροστά μας. Οι περισσότερες ήταν αμφιπρόσωπες, δηλαδή είχαν δύο όψεις με δύο εντελώς διαφορετικά θέματα. Το αγαπημένο θέμα, όπως φάνηκε, ήταν η Παναγία με το μικρό Χριστό στην αγκαλιά της. Αυτό όμως που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν ένα ολόκληρο τέμπλο χριστιανικού ναού, που είχε μεταφερθεί ολόκληρο στο μουσείο.
Μας δόθηκε, επίσης, η ευκαιρία να συγκρίνουμε βυζαντινές εικόνες με καθολικές. Οι δεύτερες είχαν μια γλύκα στα πρόσωπα και ροδαλά μάγουλα, σε αντίθεση με τις βυζαντινές των οποίων τα πρόσωπα ήταν χλωμά και αγέλαστα. Σε άλλη αίθουσα του μουσείου βρίσκονταν εκκλησιαστικά βιβλία με σπουδαιότερα τα αντίγραφα της Αγίας Γραφής.
Τελειώνοντας την περιήγηση, φύγαμε από τον κόσμο του χρυσού και της τέχνης. Καθώς έφθασαν τα λεωφορεία, φύγαμε από τον κόσμο του πράσινου και της φυσικής ομορφιάς. Βρεθήκαμε και πάλι να διασχίζουμε τα σκονισμένα και βρόμικα σοκάκια της Αθήνας, με προορισμό τα σπίτια μας.

ΟΛΓΑ Α. ΤΜΗΜΑ Β1

Επίσκεψη στο Βυζαντινό Μουσείο

 


Μια σύντομη επίσκεψη στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών, στις 17 Δεκεμβρίου 2010, μου έδωσε την ευκαιρία να θαυμάσω και να μείνω πραγματικά έκπληκτη από το μεγαλείο της βυζαντινής τέχνης. Όλοι οι αιώνες της μεγάλης εποχής του Βυζαντίου ξετυλίγονταν μπροστά μου. Τα πολύτιμα αντικείμενα γέμιζαν τις αίθουσές του με τη νότα του ένδοξου παρελθόντος. Εντυπωσιακά άμφια, χρυσοποίκιλτοι σταυροί, αρχιτεκτονικά κομμάτια, πολύτιμα υφάσματα, η φανταστική συλλογή μικροτεχνίας, όπως κοσμήματα, λειτουργικά σκεύη, οι χαριτωμένες εικόνες λαϊκών ζωγράφων  του 18ου αιώνα  και προηγούμενων χρόνων…Ήταν όλα τόσο φανταστικά!
Βέβαια, δεν υπήρχε πολύς χρόνος, ώστε να παρατηρήσουμε με λεπτομέρεια κάθε αντικείμενο. Το dvd που είδαμε πριν την επίσκεψη στο μουσείο μας βοήθησε πολύ, εφόσον ξέραμε πόση επεξεργασία, χρόνο και κόπο χρειαζόταν, για να φτιάξουν όλα αυτά τα οποία θαυμάζουν οι σημερινοί Έλληνες. Βγαίνοντας έξω από το χώρο του μουσείου, τα συναισθήματα που μου είχαν δημιουργηθεί ήταν ανάμεικτα. Πιστεύω πως είναι καθήκον και υποχρέωση του κάθε Έλληνα να θέλει να γνωρίσει τους θησαυρούς της πίστης και της τέχνης μας. Και αυτό για να γεμίσει την ψυχή του αντικρίζοντας μια μεγάλη τέχνη και μια βαθιά πίστη.

ΝΑΤΑΛΙΑ Β. ΤΜΗΜΑ Β1

 Ήθη και έθιμα από την Ήπειρο

Τα ήθη τα έθιμα και οι παραδόσεις των Ηπειρωτών και των Ελλήνων γενικά, αποτελούν ένα πολύ σημαντικό τμήμα του ελληνικού παραδοσιακού πολιτισμού που διαμορφώθηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας.


1. Στην πόλη γιορτάζονται οι «Τζαμάλες» δηλαδή ανάβονται μεγάλες φωτιές. Oι μεταμφιεσμένοι χορεύουν γύρω τους, σε διπλές και τριπλές σειρές. Οι εκδηλώσεις του Καρναβαλιού κορυφώνονται στην κεντρική πλατεία των Ιωαννίνων, όπου στήνεται και το περίφημο γαϊτανάκι.
2. Στην Ήπειρο έχουν μια ωραία συνήθεια που τη βασίζουν σε μια παλιά παράδοση. Όταν γεννήθηκε ο Χριστός και πήγαν, λέει, οι βοσκοί να προσκυνήσουν, ήτανε νύχτα σκοτεινή. Βρήκαν κάπου ένα ξερό πουρνάρι κι έκοψαν τα κλαδιά του. Πήρε ο καθένας από ένα κλαδί στο χέρι, του έβαλε φωτιά και γέμισε το σκοτεινό βουνό χαρούμενες φωτιές και τριξίματα και κρότους. Από τότε, λοιπόν, έχουν τη συνήθεια στα χωριά της Άρτας, όποιος πάει στο σπίτι του γείτονα, για να πει τα χρόνια πολλά, καθώς και όλα τα παιδιά τα παντρεμένα, που θα πάνε στο πατρικό τους, για να φιλήσουν το χέρι του πατέρα και της μάνας τους, να κρατούν ένα κλαρί πουρνάρι, ή ό,τι άλλο δεντρικό που καίει τρίζοντας. Στο δρόμο το ανάβουν και το πηγαίνουν έτσι αναμμένο στο πατρικό τους σπίτι και γεμίζουν χαρούμενες φωτιές και κρότους τα σκοτεινά δρομάκια του χωριού. Ακόμη και στα Γιάννενα το ίδιο κάνουν. Μόνο που εκεί δεν κρατούν ολόκληρο το κλαρί το πουρνάρι αναμμένο στο χέρι τους – είναι μεγάλη πολιτεία τα Γιάννενα – αλλά κρατούν στη χούφτα τους μια χεριά δαφνόφυλλα και πουρναρόφυλλα, που τα πετούν στο τζάκι, μόλις μπούνε και καλημερίζουν. Κι όταν τα φύλλα τα ξερά πιάσουν φωτιά κι αρχίσουν να τρίζουν και να πετάνε σπίθες, εύχονται:
3. Παραδοσιακό ομαδικό παιγνίδι που παίζουν τα παιδιά στην Ήπειρο. Την ημέρα των Χριστουγέννων , τα παιδιά , κορίτσια και αγόρια , παίζουν "τα καρύδια". Το παιχνίδι είναι ομαδικό και παίζεται ως εξής: Κάποιο παιδί χαράζει με ένα ξυλάκι στο χώμα μια ευθεία γραμμή. Πάνω σε αυτή την ευθεία γραμμή κάθε παίκτης βάζει κι από ένα καρύδιστη σειρά. Μετά, ο κάθε παίκτης με τη σειρά του και από κάθετη απόσταση ενός με δύο μέτρα από τη γραμμή - σειρά των καρυδιών, σκυφτός, με το μεγαλύτερο και το πιο στρογγυλό καρύδι του, σημαδεύει κάποιο από τη σειρά των καρυδιών. Όποιο καρύδι πετύχει και το βγάλει έξω από τη γραμμή το κερδίζει και δοκιμάζει ξανά σημαδεύοντας κάποιο άλλο καρύδι. Αν αστοχήσει, συνεχίζει ο επόμενος παίκτης. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι να κερδηθούν όλα τα καρύδια... (Κείμενο στο βιβλίο της δασκάλας Αγγελικής Μαστρομιχαλάκη "Χριστούγεννα-Πρωτοχρονιά-Θεοφάνεια")
4. Βαφτίσια: Οι γονείς μοιράζουν προσκλήσεις στα πολυ κοντινά πρόσωπα. Την ημέρα της βάφτισης μοιράζονται στους παρευρισκόμενους στην εκκλησία σταυρουδάκια και η νονά ντύνει το μικρό, η δε μητέρα κάνει μετάνοιες στη νονά για να της δώσει το παιδί. Μετά την εκκλησία ακολουθεί ένα μικρό φαγοπότι μεταξύ των συγγενών.
5. Μ. Παρασκευή: Αυτή τη μέρα τα παιδιά πηγαίνουν στην εκκλησία για να στολίσουν τον επιτάφιο και να χτυπάνε την καμπάνα. Οι δε γυναίκες πηγαίνουν στο νεκροταφείο για να πλύνουν τα μνήματα και να ανάψουν τα καντήλια. Το απόγευμα της ίδιας μέρας όλοι πηγαίνουν στην εκκλησία με κόκκινες λαμπάδες. Στο τέλος περίπου της λειτουργίας ο επιτάφιος συνοδευόμενος από τα εξαπτέρυγα, οδηγείται ή γύρω από την εκκλησία ή από τη μια εκκλησία στην άλλη(αν υπάρχει).
6. Σάββατο του Λαζάρου: Αυτή τη μέρα τα παιδιά ξεχύνονταν στους δρόμους με στολισμένο το "Λάζαρο" και με κύπρους τραγουδούσαν: "Εν τη πόλει Βηθανία".
7. Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Φώτα(τα Δωδεκαήμερα)
Προετοιμασίες:
Οι προετοιμασίες για τα Δωδεκαήμερα αρχίζουν κανονικά λίγες μέρες μετά την 14η Νοεμβρίου, που αρχίζει και η νηστεία για τα Χριστούγεννα. Οι προετοιμασίες αυτές δεν είναι π.χ. το στόλισμα του σπιτιού κ.τ.λ. αλλά η προετοιμασία των ζώων που θα σφαχτούν για το γιορτινό τραπέζι. Το στόλισμα του σπιτιού αρχίζει την 17η Δεκεμβρίου όταν στολίζεται το δέντρο ή το καραβάκι, πλένονται οι κουρτίνες και τα καλύμματα των καναπέδων κι όλα τα σχετικά.

Οι γιορτές:
Έτσι φτάνουμε στην παραμονή. Τα παιδιά βγαίνουν για να πουν τα κάλαντα και για να διαδώσουν έτσι τον ερχομό των γιορτών, και οι κάτοικοι δίνουν χαρτζιλίκι στα παιδιά. Ανήμερα των Χριστουγέννων όλοι πρέπει να πάνε στην εκκλησία. Το βράδυ γίνεται το χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Μετά λίγων ημερών έρχεται η παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Τα παιδιά βγαίνουν και πάλι για να πουν τα κάλαντα, και πάλι οι κάτοικοι δίνουν στα παιδιά το χαρτζιλίκι τους. Την ίδια νύχτα πριν έρθει ο καινούριος χρόνος οι άνθρωποι πηγαίνουν σε νυχτερινά κέντρα για να γιορτάσουν εκεί τον ερχομό του νέου χρόνου.
Αφού πέρασε και η Πρωτοχρονιά πάμε στα Φώτα. Την παραμονή λέγανε τα κάλαντα των Φώτων και ο παπάς γυρνούσε με το σταυρό από σπίτι σε σπίτι κι έκανε αγιασμό για να φύγουν οι Καλικάντζαροι. Ανήμερα των Φώτων οι άνθρωποι πηγαίνουν στην εκκλησία με μια κανάτα με νερό για να το έχουν άγιασμα για όλο το χρόνο.   

ΕΛΕΝΗ Β. ΤΜΗΜΑ Β1