Παιχνίδια στη διάρκεια της Αποκριάς (παραδόσεις Αποκριών)

Κατά τη διάρκεια των απόκρεω οργανωνόταν και διάφορα παιγνίδια με νικητές και νικημένους, μεταμφιεσμένους και μη.

Ο Βαλμάς, παιζόταν στα χωριά της Πηνείας, από δυο ομάδες δεμένους σε σχοινί. Τραβούσε η κάθε ομάδα το σχοινί. Νικήτρια ήταν η ομάδα που έσυρε στο δικό της μέρος την αντίπαλη ομάδα. Το ξεχωριστό στο παιχνίδι ήταν ότι πριν και μετά το παιχνίδι έκαναν αστείο διάλογο, σαν θεατρικό.

Η ρίψη του λίθου ήταν αγώνισμα. Σ'αυτό προσπαθούσαν να χτυπήσουν το στόχο τους ρίχνοντας τις πέτρες, οι σομάδες.

Οι Καλόγεροι ή Κούκερος ή Χούχουτος ή Σταχτάς ή Μπέης ή Κιόρμπεκς.
Πρόκειται, όπως γράφει ο λαογράφος Γ. Α. Μέγας, για μια τελετή που την συναντούμε στην Ανατολική και στην Βόρεια Θράκη, όχι βέβαια με την ίδια, όπως στην Βιζύη, θεατρική ανάπτυξη, αλλά με μιμικές πράξεις.
Ο Κούκερος ή ο Μπέης ή ο βασιλιάς εκλεγμένος από τους προύχοντες, γυρίζει σ' όλο το χωριό με συνοδεία μεταμφιεσμένων, ντυμένος με δέρματα ζώων, με κουδούνια κρεμασμένα στο σώμα του και με το ραβδί στο χέρι. Σ' ορισμένες περιοχές τον μεταφέρουν πάνω σε δίτροχη άμαξα που την κινούν νέοι, με τα πειράγματα, αυτός και η ακολουθία του, θυμίζουν τον θίασο «των κωμαστών» και τα «εξ αμάξης», των αρχαίων Αθηναίων στα κατ' αγρούς Διονύσια, τους χόες και τα Λήναια, ενώ οι ονομασίες Μπέης ή Κιόρμπεης, προύχοντες δείχνουν την επίδραση της τουρκοκρατίας στο λαϊκό αυτό έθιμο. Όσοι από τους μεταμφιεσμένους φορούν μάσκες λέγονται μασκαράδες.

Στην Αμαλιάδα, την παλιά, πέρα απ'τις φωτιές ξεκινούσαν για τον πατροπαράδοτο πετροπόλεμο στην Σοχιά, πιο πολύ κατά το μέρος του Γηπέδου.

Γαϊδουροδρομίες οργανώνονταν από ομάδες για να βγάλουν τον νικητή γάϊδαρο, μέσα στην οχλαγωγή και τα πειράγματα και τις αστείες διονυσιακού τύπου μεταμφιέσεις.

Τα αλευρώματα (που έχουν την προέλευσή τους στο Γαλαξίδι) και τα γιαουρτώματα (εβδομάδα της Τυρινής), τα μουντζουρώματα της Καθαράς Δευτέρας ήταν μερικές άλλες συνήθειες που διασκέδαζαν και προξενούσαν πολύ γέλιο.

Υπολογιστής με «δείκτη νοημοσύνης» 150
 
Έχει δείκτη νοημοσύνης (IQ) 150 και είναι πιο έξυπνος από το 96% των ανθρώπων, αλλά δεν είναι άνθρωπος. Είναι πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή και είναι το πρώτο που κατατάχθηκε στην κατηγορία της «μεγαλοφυΐας» για τις επιδόσεις του αναφέρει η Καθημερινή (19/2/2012).
O δείκτης νοημοσύνης του μέσου ανθρώπου είναι γύρω στο 100, ενώ ακόμα και εξελιγμένα μαθηματικά προγράμματα λογισμικού, όπως το «Mathematica», συνήθως παίρνουν χαμηλότερη βαθμολογία σε τέτοια τεστ. Όμως ένα νέο λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης, που αποτελεί συνδυασμό υπολογιστικής και ανθρώπινης νόησης και το οποίο σχεδίασαν ερευνητές με επικεφαλής τον Κλάες Στράνεγκαρντ του τμήματος φιλοσοφίας, γλωσσολογίας και θεωρίας της επιστήμης του σουηδικού πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ, σύμφωνα με τη βρετανική Ντέιλι Μέιλ, πιάνει τους 150 βαθμούς και έτσι, δικαιωματικά, εντάσσεται ανάμεσα στις μεγαλοφυΐες αυτού του πλανήτη.
Για να πάρει υψηλή βαθμολογία ένα πρόγραμμα λογισμικού δεν αρκεί να εκτελεί ταχύτατους υπολογισμούς από ένα τεράστιο όγκο δεδομένων, αλλά πρέπει να επιδεικνύει μια ανθρώπινου τύπου εξυπνάδα, πράγμα πολύ πιο δύσκολο για μια μηχανή, όσο γρήγορη και αν είναι. Το νέο πρόγραμμα όμως έχει καταφέρει πραγματικά να σκέφτεται σαν άνθρωπος, χρησιμοποιώντας τα πρότυπα της ανθρώπινης σκέψης.
Τα κοινά τεστ IQ συνήθως βασίζονται σε δύο διαφορετικού είδους δοκιμασίες: οπτικές (κατανόηση μοτίβων σε εικόνες) και αριθμητικές (π.χ. πρόβλεψη των κενών μιας αλληλουχίας αριθμών), οι οποίες όμως, εκτός από την μαθηματική διάστασή τους, έχουν και μια ψυχολογική διάσταση.
Το νέο λογισμικό έχει πετύχει καλύτερα αποτελέσματα, επειδή έχει κατορθώσει να συνδυάσει τα μαθηματικά και την ψυχολογία, γεγονός που του επιτρέπει να κάνει καλύτερες εκτιμήσεις. Μπορεί, έτσι, να διακρίνει πιο σωστά ένα μοτίβο, είτε αυτό αφορά μια σειρά αριθμών, είτε μια σειρά άλλων δεδομένων που περιέχουν την ψυχολογική διάσταση, όπως είναι τα χρηματοοικονομικά δεδομένα. Όμως το πανέξυπνο πρόγραμμα δεν είναι το ίδιο αποτελεσματικό, όταν τα δεδομένα δεν έχουν καμία σχέση με την ανθρώπινη ψυχολογία, όπως π.χ. η πρόβλεψη του καιρού.
Οι ερευνητές ήδη άρχισαν να συνεργάζονται με το Τμήμα Ψυχολογίας του πανεπιστημίου της Στοκχόλμης για την ανάπτυξη νέων τεστ νοημοσύνης με διαφορετικούς βαθμούς δυσκολίας.

«Μίλησε» η λύρα του Ερμή

Ερευνητές από την Κρήτη κατέγραψαν για πρώτη φορά τις ακουστικές δυνατότητες της λύρας που συνόδευε τους αρχαίους Έλληνες αοιδούς

Ενα μουσικό ταξίδι στον χρόνο με την αρχαιοελληνική λύρα χέλυ πραγματοποίησαν ερευνητές του Τμήματος Μουσικής Τεχνολογίας και Ακουστικής του ΤΕΙ Κρήτης. Οι ερευνητές «βούτηξαν» στα βαθιά, προχωρώντας στην κατασκευή της συγκεκριμένης λύρας από το μηδέν και μελετώντας, στη συνέχεια, τις ακουστικές της ιδιότητες με τη βοήθεια σύγχρονων μεθόδων.

Η προσπάθειά τους είχε αποτέλεσμα την πρώτη ολοκληρωμένη μελέτη γύρω από την ακουστική μιας πιστά ανακατασκευασμένης αρχαϊκής λύρας. Οπως περιγράφουν οι ίδιοι σε πρόσφατη δημοσίευσή τους στην επιστημονική επιθεώρηση «Applied Acoustics», η ονομασία του οργάνου προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη για τη χελώνα, «χέλυς», λόγω της κατασκευής του αντηχείου του οργάνου από όστρακο χελώνας. Κατά την Αρχαιότητα, παρ' όλα αυτά, τόσο η λέξη «λύρα» όσο και η λέξη «χέλυς» παρέπεμπαν συχνά στο συγκεκριμένο όργανο σε όλες τις κατοικούμενες από Ελληνες περιοχές.

Πώς ήταν η λύρα χέλυς

Η χέλυς αποτελούσε ένα πολύ σημαντικό μουσικό όργανο της αρχαίας Ελλάδας. Η καταγωγή της, κατά τη μυθολογία, αποδίδεται στον αγγελιοφόρο των θεών Ερμή, ο οποίος, σύμφωνα με τον 4ο Ομηρικό Υμνο στον Ερμή, ήταν ο πρώτος κατασκευαστής ενός τέτοιου οργάνου. Πληθώρα γραπτών και γλωσσολογικών στοιχείων, όπως επίσης εικονογραφικές αναπαραστάσεις, αποδεικνύουν ότι η χέλυς έπαιζε σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση των νέων και ότι χρησιμοποιούνταν σε κοινωνικές δραστηριότητες, όπως γάμους, συμπόσια και τελετές στην αρχαία Ελλάδα.

Περισσότερες πληροφορίες στον παρακάτω ιστότοπο http://www.tovima.gr/science/article/?aid=442855

Παντελής Θαλασσινός, Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω

Eντυπωσιακά μωσαϊκά από μήλα...

Η αγορά μήλων της πόλης Kivik στη Σουηδία φημίζεται για τα περίεργα… έργα τέχνης τα οποία δημιουργούνται κατά καιρούς εκεί.
Με μια πρόχειρη ματιά μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής, αλλά αν τα δει κανείς από κοντά εύκολα θα καταλάβει ότι δεν είναι. Πρόκειται για μεγάλα μωσαϊκά από εκατοντάδες μήλα, κολλημένα με τέτοιο τρόπο μεταξύ τους που να σχηματίζουν διάφορες πολύχρωμες εικόνες. Ορισμένα από τα έργα αυτά ζυγίζουν μέχρι και 4 τόνους.

Charles Dickens museum
http://www.dickensmuseum.com/

Κάρολος Ντίκενς: 200 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου Άγγλου μυθιστοριογράφου

Ηταν ένας δεξιοτέχνης της γραφής που ασχολήθηκε με κάθε μορφή γραπτού λόγου, που ανάστησε μια ολόκληρη εποχή πάνω στην κοινωνική της μεταστροφή, που άφησε αξέχαστους χαρακτήρες και που η επιτυχία και ο επαγγελματισμός του αποτελούν τα ζητούμενα για κάθε συγγραφέα. Στις 7 Φεβρουαρίου συμπληρώνονται 200 χρόνια από τη γέννησή του. Ο άγγλος συγγραφέας Τσαρλς Ντίκενς κέρδισε λεφτά, αφουγκραζόταν το κοινό του, έδινε ακριβοπληρωμένες ομιλίες, συνήθειες σημερινές ενός pop idol - του πρώτου ίσως που εμφανίστηκε ποτέ.

Στη Βοστώνη 4.000 αναγνώστες περίμεναν στο λιμάνι να δέσει το καράβι που θα έφερνε το 71ο κεφάλαιο του «Παλαιοπωλείου». Οταν έφτασε το καράβι, ρωτούσαν με αγωνία τον καπετάνιο αν επέζησε η ηρωίδα του. Λέγεται ότι ο Εντγκαρ Αλαν Πόε ήταν ο μόνος που μπορούσε να προβλέπει την κατάληξη των μυθιστορημάτων του. Η αποδοχή του στην Αμερική, την οποία επισκέφτηκε δύο φορές, ήταν αποθεωτική, αν και αυτός δεν την αντάμειψε ανάλογα στο βιβλίο του «American notes» (1850).

Φέτος στη Βρετανία θα «κυκλοφορήσει» και σε νόμισμα, παράλληλα με το δεκάλιρο χαρτονόμισμα όπου βρισκόταν μέχρι σήμερα. Ηδη, άλλωστε, ετοιμάζονται με φρενίτιδα εκθέσεις, ταινίες, ξεναγήσεις, επανεκδόσεις και κάθε είδους αφιερώματα για τον συγγραφέα που δεν έχει χάσει την αίγλη και τη φήμη του όλα αυτά τα χρόνια - ειδικά στον αγγλόφωνο κόσμο.

Πληθωρικός χαρακτήρας, είχε τον αυθορμητισμό ενός παιδιού και τις αδυναμίες ενός μεγάλου. Οταν πέθανε το 1870, θάφτηκε με τιμές στο Αβαείο του Γουέστμινστερ όπου χαράχτηκε η επιγραφή: «Αγαπούσε τους φτωχούς, τους πονεμένους και τους καταπιεσμένους με το θάνατό του, χάθηκε από τον κόσμο ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της Αγγλίας».

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ...

• Τον άνθρωπο πρέπει να τον γνωρίσεις για να τον αγαπήσεις. Τον Θεό πρέπει να τον αγαπήσεις για να Τον γνωρίσεις
•  Η επιτυχία εξαπατά περισσότερους ανθρώπους απ' ότι η αποτυχία.
• Να είσαι ευχαριστημένος από τη ζωή αφού σου δίνει την ευκαιρία ν' αγαπάς, να δουλεύεις, να παίζεις και να κοιτάζεις τ' αστέρια στον ουρανό.
• Η ζωή μοιάζει με το κρεμμύδι. Όσο το ξεφλουδίζει κάποιος τόσο περισσότερο δακρύζει.
• 
        Όπως οι χωρίς περιεχόμενο ασκοί φουσκώνουν με τον αέρα έτσι και οι χωρίς πνευματική υπόσταση άνθρωποι διογκώνονται από την έπαρση, την αλαζονεία, και την εσφαλμένη για τον εαυτό τους γνώμη. Σωκράτης

 
         Όταν το σκοτάδι είναι βαθύ, μπορείς να δεις τ’ αστέρια.Charles Austin Beard