Διεθνής Οργανισμός για το Θέατρο στην Εκπαίδευση (IDEA)
Μήνυμα για την
Παγκόσμια Ημέρα για το Θέατρο στην Εκπαίδευση
27 Νοεμβρίου 2011
Η συμμετοχή μας σε διαδικασίες μάθησης και δημιουργίας θεάτρου/δράματος με παιδιά και νέους μας επιτρέπει να είμαστε δίπλα τους και να τους βοηθάμε συνέχεια στη διαμόρφωση των στάσεων και των αντιλήψεών τους. Τους βοηθάμε να αναλογιστούν τι σημαίνει να είναι κανείς άνθρωπος και πώς πρέπει να ζούμε και να δουλεύουμε όλοι μαζί αρμονικά. Αυτό το στοιχείο βρίσκεται στο επίκεντρο της δουλειάς μας. Οι κόσμοι που δημιουργούμε με τα παιδιά, παρόλο που τις πιο πολλές φορές είναι φανταστικοί, μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο κι αυτά κι εμείς σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε και προσλαμβάνουμε τον πραγματικό κόσμο.
Μήνυμα για την
Παγκόσμια Ημέρα για το Θέατρο στην Εκπαίδευση
27 Νοεμβρίου 2011
Αγαπητοί φίλοι,
η εξαιρετική δουλειά που κάνουν στον χώρου του θεάτρου στην εκπαίδευση σε όλον τον κόσμο τα μέλη - φορείς του Διεθνούς Οργανισμού για το Θέατρο στην Εκπαίδευση (IDEA) αποτελεί πηγή έμπνευσης για όλους μας. Και όλοι μας ως παιδαγωγοί του θεάτρου/δράματος έχουμε πολλά να μάθουμε ο ένας από την πρακτική του άλλου.
η εξαιρετική δουλειά που κάνουν στον χώρου του θεάτρου στην εκπαίδευση σε όλον τον κόσμο τα μέλη - φορείς του Διεθνούς Οργανισμού για το Θέατρο στην Εκπαίδευση (IDEA) αποτελεί πηγή έμπνευσης για όλους μας. Και όλοι μας ως παιδαγωγοί του θεάτρου/δράματος έχουμε πολλά να μάθουμε ο ένας από την πρακτική του άλλου.
Η συμμετοχή μας σε διαδικασίες μάθησης και δημιουργίας θεάτρου/δράματος με παιδιά και νέους μας επιτρέπει να είμαστε δίπλα τους και να τους βοηθάμε συνέχεια στη διαμόρφωση των στάσεων και των αντιλήψεών τους. Τους βοηθάμε να αναλογιστούν τι σημαίνει να είναι κανείς άνθρωπος και πώς πρέπει να ζούμε και να δουλεύουμε όλοι μαζί αρμονικά. Αυτό το στοιχείο βρίσκεται στο επίκεντρο της δουλειάς μας. Οι κόσμοι που δημιουργούμε με τα παιδιά, παρόλο που τις πιο πολλές φορές είναι φανταστικοί, μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο κι αυτά κι εμείς σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε και προσλαμβάνουμε τον πραγματικό κόσμο.Φέτος η Παγκόσμια Ημέρα για το Θέατρο στην Εκπαίδευση μπορεί να αποτελέσει για όλους μας αφορμή να μοιραστούμε προσωπικές κι επαγγελματικές εμπειρίες και σκέψεις για τη δουλειά μας. Ας κάνουμε μια παύση κι ας στοχαστεί ο καθένας μας πάνω στα ακόλουθα ερωτήματα:
• Για ποιό θεατρικού-παιδαγωγικού χαρακτήρα επίτευγμά μου είμαι ιδιαίτερα περήφανος-η φέτος; Ας το μοιραστούμε με κάποιον.
• Άλλαξε καθόλου η πρακτική μου ή ο τρόπος σκέψης μου αυτό το χρόνο; Αν ναι, γιατί; Κι αν όχι, γιατί όχι;
• Άλλαξε καθόλου η πρακτική μου ή ο τρόπος σκέψης μου αυτό το χρόνο; Αν ναι, γιατί; Κι αν όχι, γιατί όχι;
Εκείνο για το οποίο είμαι εγώ περήφανη φέτος, είναι ότι παραιτήθηκα από τη δουλειά μου τον Ιούνιο για να έχω περισσότερο χρόνο για τον IDEA. Δεν το μετανιώνω καθόλου.
Έμαθα πως «όταν κλείνει μια πόρτα, ανοίγει μια άλλη». Η απόφασή μου να είμαι περισσότερο χρόνο στη διάθεση των μελών του IDEA ανά τον κόσμο για συναντήσεις και συνεργασίες άνοιξε νέες προοπτικές για τον Οργανισμό μας. Οδήγησε σε πολύ σημαντικές δικτυώσεις και δημιούργησε ευκαιρίες για προώθηση και υπεράσπιση του θεάτρου/δράματος στην εκπαίδευση καθώς και για σχετικές έρευνες σε παγκόσμιο επίπεδο. Όλα αυτά με πλούτισαν κι εμένα και ως άνθρωπο και ως παιδαγωγό του δράματος.
Όσο αφορά τη δική μου πρακτική και τον τρόπο σκέψης μου, επηρεάστηκαν από πολλές και διαφορετικές εμπειρίες. Εκείνη, όμως, που με σημάδεψε ήταν η εμπειρία του μεγάλου σεισμού στο Christchurch της Νέας Ζηλανδίας το Φεβρουάριο που μας πέρασε. Βρισκόμουν εκεί για να μιλήσω σε μια συνδιάσκεψη για το θέατρο/δράμα στην εκπαίδευση. Λίγο αργότερα παρακολούθησα μια ταινία για τη θεατροπαιδαγωγική παρέμβαση που ξεκίνησε ο Peter o’ Connor με παιδιά του Christchurch μετά το σεισμό. Η ταινία αυτή με τίτλο “Earhtquake: a teaspoon of light” (μπορείτε να τη βρείτε και στο youtube), και η προσωπική μου εμπειρία από το σεισμό με βοήθησαν να δω με άλλο μάτι τη δύναμη που έχει το θέατρο/δράμα στην εκπαίδευση να μας παρέχει έναν ασφαλή χώρο μέσα στον οποίο μπορούμε να επανεξετάσουμε δημιουργικά το παρελθόν και να οικοδομήσουμε τις ελπίδες και τα όνειρά μας για το μέλλον.
Όπου κι αν βρίσκεται ο καθένας μας στις 27 Νοέμβρη 2011, ας αφιερώσει λίγο χρόνο να σκεφτεί πάνω στα παραπάνω ερωτήματα. Και ας συνεχίσουμε να βοηθάμε τον κόσμο, τα παιδιά και τους νέους μας να βρουν την ελπίδα. Μέσα από τη δουλειά μας ως παιδαγωγοί του θεάτρου/δράματος ας τους δώσουμε τη δυνατότητα να δουν τα όνειρά τους για το μέλλον να παίρνουν σάρκα και οστά.
Patrice Baldwin
Πρόεδρος του IDEA
Πρόεδρος του IDEA
