Προσωποκεντρική προσέγγιση

Σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση ο στοχασμός αντιμετωπίζεται ως ανακατασκευή της εμπειρίας με επίκεντρο τις απόψεις του εκπαιδευτικού για τον ίδιο τον εκπαιδευτικό ή για το πολιτισμικό περιβάλλον στο οποίο διεξάγεται η διδασκαλία. Το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται αυτή η προσέγγιση είναι το φαινομενολογικό ή το ερμηνευτικό, καθώς αναμένεται να συνειδητοποιήσουν οι εκπαιδευτικοί το περιβάλλον μέσα στο οποίο λειτουργούν, παρέχοντας ερμηνευτικές εξηγήσεις του τρόπου με τον οποίο δομούν τη γνώση και τον κόσμο τους (Grimmett, 1988).

O στοχασμός διαμορφώνει αυτό που ονομάζεται εμπειρία η οποία συγκροτείται με βάση το τωρινό και περασμένο εκπαιδευτικό έργο, καθώς και την προσωπική βιογραφία του κάθε εκπαιδευτικού. Όμως ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζεται η εμπειρία δεν είναι μόνο αποτέλεσμα στοχασμού, ταυτόχρονα αποτελεί και το περιεχόμενο της σκέψης που τη διακρίνει ο στοχασμός. Για το λόγο αυτό ο στοχασμός αντιμετωπίζεται ως μια διαδικασία στη διάρκεια της οποίας ο εκπαιδευτικός κατασκευάζει και ανακατασκευάζει την προσωπική του γνώση για τη διδασκαλία. Εκείνος ο οποίος είναι σε θέση να εκτιμά και να αλλάζει τις προσωπικές του ερμηνείες σχετικά με το περιβάλλον μέσα στο οποίο πραγματοποιεί το παιδαγωγικό του έργο, είναι σε θέση να ανακατασκευάσει τον ίδιο του τον εαυτό ως εκπαιδευτικό.

Μαρία Καλαϊτζοπούλου, Ο εκπαιδευτικός ως στοχαζόμενος επαγγελματίας