Όλοι οι δάσκαλοι προσπαθούν να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για κάθε μαθητή τους. Για μένα ιδανικός δάσκαλος είναι αυτός ο οποίος θα έκανε μάθημα με έναν δικό του μοναδικό τρόπο. Δε θα ήταν αυστηρός και θα διηγούνταν προσωπικά βιώματα από τη ζωή του. Θα μας έλεγε λόγια ακατανόητα, προκειμένου να μας καλλιεργήσει τον προβληματισμό και τη σκέψη και εμείς με τον καιρό θα καταλαβαίναμε.
Θα είχε ένα δικό του τρόπο να μας κάνει να αισθανθούμε ότι είναι φίλος μας, να μας συμπεριφέρεται όπως ο «μεγάλος αδελφός» και να μας συμβουλεύει οποιαδήποτε στιγμή μας χρειαστεί.
Σχετικά με την παράδοση του μαθήματος, θα προτιμούσα να μη δουλεύαμε τόσο με τα βιβλία αλλά περισσότερο με τη συζήτηση για το όποιο θέμα μας απασχολούσε. Επίσης, να καταφεύγαμε στη βοήθεια άλλου υλικού, όπως μουσική, προβολές ταινιών, μικρές εξορμήσεις στη φύση ή και ανάγνωση βιβλίων. Θα μας έδινε τη δυνατότητα να εργαζόμαστε κατά ομάδες κατά τη διάρκεια του μαθήματος.
Πέρα απ΄αυτά η εξωτερική εμφάνιση του δασκάλου δεν έχει για μένα καμιά σημασία. Μου αρκεί να είναι χαρούμενος και να μεταφέρει σε όλη την τάξη τη χαρά για τη γνώση.
